انجمن قلب آمریکا (AHA) در سال ۲۰۱۵ بر پروتکل Hands only-cpr تاکید کرده است.برای آشنایی با این مهارت در ادامه با ما همراه باشید.
ایست قلبی_ یک نقص الکتریکی در قلب است که باعث نامنظم شدن ضربان قلب می گردد(آریتمی) و در نتیجه مختل شدن خونرسانی به مغز،شش ها و دیگر ارگان ها،آسیب وارد می شود_علت عمده مرگ درجهان می باشد.
هر سال بیش ۳۲۶۰۰۰ ایست قلبی در خارج از بیمارستان های ایالات متحده رخ می دهد.
وقتی که شخصی ارست قلبی می کند،زنده ماندن اوبه cpr فوری توسط اطرافیان بستگی دارد.
براساس آمار انجمن قلب آمریکا،۹۰ درصد افرادی که خارج از بیمارستان ها ایست قلبی می کنند،می میرند.اگر cpr بلافاصله پس از ایست قلبی شروع شود،شانس بقا را تا ۲ الی ۳ برابر افزایش می دهد.
بیشتر مردم فکر می کنند که نمی توانند به یک بیمارقلبی اورژانسی کمک کنند،زیرا یا آموزش نحوه مدیریت یک بیمار قلبی را ندیده اند یا اینکه می ترسند صدمه ای به بیماروارد کنند.
برای کسی که دوستش دارید نجات بخش باشید.
برای زنده ماندن عزیزانتان حداکثر تلاشتان را بکنید،دست های شما می توانند نجات بخش باشند:فرزندانتان،پدر و مادر،همسر یا دوستانتان
۷۰ درصد ارست های قلبی در خارج از بیمارستان و در خانه رخ می دهد.این مسئله نشان می دهد که نجات بخش ترین افراد برای بیمار ،افراد حاضر در خانه یا به عبارتی نزدیکان بیمار می باشد.شما با یادگیری یک اقدام ساده که انجمن قلب آمریکا آن را تحت عنوان Hands only-cpr (فقط دست ها) معرفی کرده است،می توانید شانس بقای یک بیمار ایست قلبی را تا ۲ الی ۳ برابر افزایش دهید.
این مهارت ساده را یاد بگیرید
hands only CPR
تنها دو مرحله ساده;اگر شما شاهد یک ایست قلبی ناگهانی بودید:
۱-با ۱۱۵ تماس بگیرید.
۲-سریع و محکم مرکز قفسه سینه را فشار دهید.
به یاد داشته باشید که سرعت فشردن قفسه سینه باید حداقل با ریت ۱۰۰ بار در دقیقه باشد.
ورود ۷۴ دستگاه زنده‌یاب نسل جدید به کشور/ شنیدن ضربان قلب از عمق ۷متری زمین
مدیرعامل سازمان تدارکات پزشکی جمعیت هلال احمر گفت: ۷۲ دستگاه نسل جدید زنده‌یاب وارد کشور شده که با بکارگیری آن توان عملیاتی گروه‌های جستوجو و نجات هلال احمر برای نجات جان افراد گرفتار در انواع حوادث از جمله برف و آوار افزایش می‌یابد.
ظاهر رستمی در گفتوگو با فارس در مورد جزئیات این دستگاه‌ها اظهار داشت: علی رغم وجود تحریم‌ها و وجود برخی موانع 74 دستگاه زنده یاب بیورادار برای نجات افراد گرفتار از زیر آوار ،بهمن یا ریزش معادن در اختیار گروه‌های تخصصی امداد و نجات هلال احمر قرار گرفت.
وی با اشاره به اینکه این دستگاه تا عمق 7 متر قابلیت ردیابی دارد اضافه کرد: این دستگاه‌های زنده یاب مجهز به آنالیز فرکانس قلب و نبض انسان بوده و حتی می‌تواند مصدومان فاقد درجه هوشیاری در زیر آوار را هم شناسایی کند. به گزارش خبرنگار فارس، پیش از این گروه‌های جستوجو و امداد هلال احمر برای شناسایی مصدومان از زیر آوار یا برف از دستگاه‌های قدیمی‌تر زنده یاب با سطح شناسایی محدود و
تاکی کاردی حمله ای بازچرخشی فوق بطنی یا PSVT چیست؟
این آریتمی دهلیزی بصورت احساس طپش قلب شدید و ناگهانی بصورت حمله ای بروز کرده و عمدتا به علت وجود مسیرهای فرعی اضافی در داخل گره دهلیزی بطنی و یا کمتر وجود مسیرهای فرعی دهلیزی – بطنی (مثلا در سندرم ولف پارکینسون وایت) ایجاد می شوند.
چرخش سریع پالس الکتریکی بین مسیر فرعی و گره دهلیزی بطنی و یا بین مسیرهای اضافی و اصلی داخل گره دهلیزی بطنی (یک حالت اتصال الکتریکی) منجر به افزایش شدید ضربان قلب در حد ۱۸۰ – ۱۳۰ در دقیقه و حتی گاهی بیشتر می شود. افراد مبتلا به این آریتمی معمولاً قلب و عروق سالم دارند و ایجاد آریتمی تنها مشکل آنهاست (البته همانند سایر افراد در معرض سایر بیماریهای قلبی از جمله انسداد عروق کرونری و… هستند) . مسیرهای فرعی معمولا در سنین کودکی و جوانی و مسیرهای اضافی داخل گره دهلیزی بطنی معمولا در سنین میانسالی منجر به حملات آریتمی می شوند. شروع حملات آریتمی به صورت ناگهانی بوده و بعد از چند دقیقه تا چند ساعت به صورت خود به خود یا با درمان دارویی در بیمارستان به صورت ناگهانی قطع می شوند. تعداد این حملات متفاوت بوده و ممکن است از کمتر یک بار در سال تا چند بار در روز متغیر باشد. اگرچه درمان دارویی مزمن ضدآریتمی با داروهایی از قبیل بتابلوکر ها یا کلسیم بلوکرها انجام می شود ولی این درمان فقط تاحدی موجب کاهش احتمال حمله تپش قلب و نیز تا حدی موجب کاهش علائم در طی حمله تاکی کاردی میشود. درمان موثر و قطعی این آریتمی با ابلیشن رادیوفرکونسی ablation به سادگی قابل انجام است و تا حد ۸۵ درصد موجب رفع دائمی علائم می شود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی سبزواربا بیان اینکه سبزوار تنها شهرستان غیر مرکز استان در کشور است که پایگاه امداد هوایی در آن مستقر میشود، گفت: این پایگاه با همکاری بخش خصوصی راه‌اندازی میشود.
علیرضا مسلم ظهر امروز در نشست بررسی وضعیت امداد هوایی سبزوار با بیان اینکه انتظار ما از مسئولان کمک برای استقرار امداد هوایی در این شهرستان است، اظهار کرد: امروز دولت با وجود محدودیت‌های مالی که دارد منابع خوبی را برای حوزه سلامت اختصاص داده که مسئله استقرار امداد هوایی یکی از آنهاست.
مسلم با بیان اینکه محور سبزوار ـ تهران سومین محور مواصلاتی کشور به لحاظ حجم تردد است خاطرنشان کرد: در سال گذشته دولت احداث ۱۷ پایگاه اورژانس هوایی را در دستور کار خود قرار داد و این پایگاه‌ها با همکاری جمعیت هلال احمر، سپاه، هوانیروز، ارتش و نیروی انتظامی به مردم خدمات ارائه می‌کردند که متاسفانه پس از هشت ماه این پایگاه تعطیل و یا در شرف تعطیل هستند.
وی با بیان اینکه شهرستان سبزوار تنها شهر در کشور است که پایگاه امداد هوایی در آن مستقر میشود، گفت: این پایگاه با همکاری بخش خصوصی راه‌اندازی میشود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی سبزوار با بیان اینکه پایگاه امداد هوایی فقط در مراکز استان‌ها مستقر میشود افزود: در صورت تصویب شهرستان‌ها نیز از این مزیت مهم بهره‌مند می‌شوند.
مسلم با بیان اینکه بالگرد امداد هوایی سبزوار از نوع ۲۰۵ و قیمتی بالغ بر ۲۴ میلیارد تومان دارد، گفت: این بالگرد توانایی پرواز ۲۰۰ کیلومتر در ساعت را دارد و می‌تواند تا شعاع ۳۰۰ کیلومتر پرواز کند و مسیر سبزوار تا مشهد را در ۵۵ دقیقه طی کند.
مسلم با بیان اینکه هزینه‌ای بالغ بر ۲۵۰ میلیون تومان برای استقرار این بالگرد در نظر گرفته شده، گفت: برای هر بار پرواز این بالگرد اعتباری بالغ بر ۱۲ میلیون تومان هزینه میشود که وزارت بهداشت و درمان تعهد کرده که برای هر بار پرواز این بالگرد مبلغی حدود ۵ میلیون تومان را پرداخت کند.
در ادامه این نشست رئیس مرکز مدیریت حوادث و فوریت های پزشکی سبزوار با بیان اینکه این بالگرد توانایی پرواز در روز را دارد، گفت: ما مقوله پرواز در شب را در دستور کار نداریم و امدادرسانی‌ها فقط در روز صورت می‌گیرد.
علی شریفان با بیان اینکه ماهانه باید ۲۰ پرواز امدادی توسط این بالگرد انجام شود، افزود: هزینه این تعداد پرواز در ماه بیش از ۹۰ میلیون تومان بوده که فرمانداری قول داده تا دستگاه‌های اجرایی شهرستان در زمینه استقرار این مهم همکاری کنند.
وی با بیان اینکه شهرستان نیشابور نیز خواستار استقرار امداد هوایی در این شهرستان شده است افزود: در حال حاضر امداد هوایی در شهرستان مشهد و شاهرود مستقر است و تنها فاصله منطقی که در حال حاضر در آن امداد هوایی نداریم فاصله بین شهرستان‌های سبزوار ـ شاهرود و سبزوار مشهد است که باید این خلاء مهم پر شود.
شریفان پراکندگی جمعیت و کمبود آمبولانس و پایگاه جاده ای را از مهم‌ترین دلایل برای استقرار امداد هوایی در سبزوار دانست و افزود: در حال حاضر تعداد ۱۷ پایگاه اورژانس در سطح محورهای مواصلاتی در حال فعالیت هستند که این تعداد باید به ۲۵ پایگاه برسد و زمان رسیدن به بالین بیمار ما نیز ۱۲ دقیقه بوده که این میزان بیش از نرم کشوری است.
ابداع نرم افزاری جهت تعیین میزان درد در کودکان بیمار
محققان دانشگاه کالیفرنیا نرم افزار جدیدی ساخته اند که میزان دردی که کودکان تحمل می کنند را به پزشکان و پرستاران نشان می دهد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نظام پرستاری به نقل از مهر، به طور کلی برای متخصصان علوم پزشکی و پرستاران شاغل در بیمارستانها آگاهی از این موضوع که کودکان بیمار همواره در حال تحمل چه میزان از درد هستند مهم است.
برای این منظور گروهی از محققان در دانشکده پزشکی دانشگاه کایفرنیا در سان دیگو، دست به کار شده و نرم افزار تشخیص الگوهای چهره را طراحی کرده اند که با ضریب دقت قابل توجهی، میزان دردی که کودک تحمل می کند را بر اساس حالات چهره وی تخمی می زند.
درحقیقت در این فناوری جدید از حالات مختلف چهره و فاکتورهای سازنده آن به عنوان نوعی نشانگر استفاده می شود.
درحال حاضر از یک سیستم سنتی جهت تعیین تحمل درد در کودکان استفاده می شود که بر اساس آن از بیمار خواسته می شود تا سطح درد خود را از صفر تا ۱۰ تعیین کند. اما چنین فرآیندی معایب و کاستی خاص خود را دارد و هیچ گاه نمی توان از آن برای تعیین دقیق این فاکتور استفاده کرد.
آنچه که محققان دانشگاه کالیفرنیا ارائه کرده اند بر مبنای سیستم کدگذاری عملکرد صورت عمل می کند. در این فناوری جدید از یک دوربین ویدئویی مخصوص جهت تصویربرداری از صورت بیمار استفاده می شود. این دوربین ۴۶ حرکت مختلف صورت را دنبال و ثبت کرده و از آنها برای ارزیابی و تعیین میزان دردی که کودک در همان لحظه تحمل می کند استفاده می کند.
بسیاری از ما در مواجهه با مصدومین و حوادث به شماره 115 زنگ میزنیم. بسیاری بر این باورند که این سرویس خدماتی روشی برای انتقال مصدومین به بهترین و سریعترین روش است. عده ای دیگر آنرا روشی برای انتقال مصدوم و بیماری میدانند که خودشان توانایی تداخل در شرایط بیمار را ندارند. و معدود افرادی هستند که بدلیل رایگان بودن خدمات اورژانس 115 از آن بهره میگیرند! گروهی از این سرویس خدماتی انتظار انتقال بیمار را به بیمارستان مورد نظرشان دارند. جمعی برای بررسی شرایط بیمارشان(گرفتن فشارخون و یا نوار قلب) و یا ارائه خدمات در حد نظر شخصی خود(رگ گرفتن و تجویز سرم یا دارو) با 115 تماس میگیرند! از سویی عده ای تصور میکنند پرسنل 115 مهارت و یا قدرت بدنی لازم برای انتقال هر بیماری در هر شرایطی را باید داشته باشند!
اما براستی اورژانس پیش بیمارستانی چه توانائیهایی دارد و تا چه حد باید از آنها انتظار داشت؟
پیش از هر چیز بیاد داشته باشید که در طی تماس با 115 شرایط بیمار، محل حادثه و نشانی دقیق را عنوان کنید.
معمولأ تیم 115 در یک امداد زمینی شامل راننده آمبولانس، تکنسین امداد و گاهی پزشک میباشد. در اغلب موارد پزشک در مرکز وجود دارد که در صورت بروز شرایط خاص از وی کمک میگیرند.درامداد هوائی از بالگرد و هواپیما برای انتقال استفاده میشود. پرسنلدر این امداد بسته به وسیله مورد استفاده متفاوت می باشد.
پرسنل 115 توانائی لازم جهت ارائه درمانهای اولیه و پایه ای جهت نجات بیمار در شرف مرگ را دارا میباشند. مهارت بررسی راه هوایی(انسداد و روش مطمئن باز کردن آن، بستن گردنبند طبی)، کمک به تنفس(دادن تنفس مصنوعی و اکسیژن)، کنترل گردش خون و ممانعت از خونریزی( بکمک رگ گیری، تجویز سرم، پانسمان فشاری محل خونریزی) از اقدامات پایه ای برخورد با بیمار است که تمامی پرسنل مهارت لازم را دارا میباشند.
گرفتن آتل برای شکستگیها، انتقال بیماران برروی وسایلی که از بروز آسیب در ستون فقرات جلوگیری کند از دیگر مهارتهای این تیم پزشکی است. انواعی از آتل برای شکستگیهای اندامی در دسترس میباشد. برای بیماران مشکوک به آسیب ستون فقرات از پلاستیکهای فشرده و یا تخته های بلند برای انتقال استفاده میکنند.
اگر بیمار فاقد علائم حیات باشد پرسنل توانائی انجام احیاء قلبی-ریوی را دارند. حتی در تعدادی از آمبولانسها پرسنل آموزش دیده اند تا بتوانند در شرایط خاص اقدام به دادن شوک قلبی و گذاشتن لوله مخصوص در نای(برقراری راه هوائی مطمئن) بکنند.
انواعی از سرمهای تزریقی برای بیماران با خونریزی شدیدیا در شوک در آمبولانس وجود دارد اما تصمیم گیری برای تجویز آن بعهده پرسنل و پزشک مرکز میباشد.
در تعدادی از آمبولانسها امکان سنجش قند خون بصورت فوری در بالین بیمار وجود دارد. این دستگاه که بنام گلوکومتر گفته میشود در بیماران با افت هوشیاری نقش مهم و اساسی دارد.
از دیگر وظایف پرسنل 115 بررسی داروها، بیماری زمینه ای و شرایط (گازگرفتگی، مواد شیمیائی و داروئی در دسترس بیمار) محل حادثه میباشد. اطلاعات جمع آوری شده شاید تنها سر نخ برای پزشکان مستقر در مرکز درمانی جهت تشخیص و درمان بیمار میباشد. بنابراین کمک به جمع آوری اطلاعات مرتبط به بیمار توصیه اکید میشود.
گاهی نیاز به انتقال بیمار نمیباشد که تصمیم در این مورد بعهده پزشک همراه با تیم یا مستقر در مرکز میباشد.
وزیر بهداشت با دانشگاه هایی که کارانه پرستاران را به موقع نپردازند، برخورد می کند
رئیس شورای عالی نظام پرستاری گفت: دستور العمل جدید پرداخت کارانه پرسنل پرستاری بیمارستانی به میزان 1.7 کارانه ابلاغ شده که دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور موظف به پرداخت آن هستند که در صورت عدم پرداخت به موقع، وزیر بهداشت، قول برخورد با آنها را داده است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نظام پرستاری به نقل از باشگاه خبرنگاران، سید یعقوب جعفری گفت: در جلسه‌‌ای که با وزیر بهداشت در خصوص کارانه پرستاران داشتیم، وی صراحتاً مطرح کردند که با مراکزی که به موقع کارانه پرستاران را نپردازند، برخورد خواهد شد.
وی افزود: در حال حاضر لیست دانشگاههایی که کارانه را پرداخت کرده‌اند، در حال جمع بندی است. مراکزی چون بم، شیراز، مشهد و ... تاکنون کارانه 1.7 برابری کارانه 5 ماه قبل را پرداخته‌اند و در سایر مراکز دانشگاهی هم در حال انجام است.
رئیس شورای عالی نظام پرستاری ادامه داد: قرار بود این پرداخت‌ها تا پایان دی ماه پرداخت شود و در بهمن ماه نیز مابه‌التفاوت بر اساس عملکرد پرستاران پرداخت شود. البته پرداخت 1.7 برابری کارانه به صورت علی الحساب انجام می‌گیرد.
اورژانس اولین نیروی حاضر در محل، تاخیر 20 دقیقه ای و 30 دقیقه ای آتش نشانی و پلیس!
به گزارش خبرنگار داراب آنلاین، ساعت 13 و 17 دقیقه امروز (چهارشنبه) پیامک ارسال شده توسط روابط عمومی فرمانداری داراب به تلفن همراه خبرنگاران رسانه های مکتوب و مجازی شهرستان همه را به تعجب وا داشت! متن پیام این بود، سلام؛ در جلسه خبرنگاران با فرماندار امشب 93/10/03 ساعت 19:30 در دفتر فرماندار حضور بهم رسانید!
خبرنگاران سایت ها، نشریات محلی، خبرنگاران آزاد صدا و سیما و خبرگزاری های کشوری ساعت 19 و 30 دقیقه در فرمانداری حضور یافتند و هر یک با فرض اینکه قرار است یک نشست خبری با فرماندار برگزار شود سوالات خود را آماده می کردند.
بی اطلاعی خبرنگاران و گمانه زنی های مختلف!
روابط عمومی فرماندار در بین خبرنگاران حاضر شده و آنها را به سوار شدن خودروهای پیش بینی شده دعوت کرد! سوالات خبرنگاران در مورد مقصد بی پاسخ ماند
و هر یک از همکاران رسانه ای گمانه ای را مطرح می کردند. از احتمال عملیات برخورد با مواد فروشان جنوب شهر گرفته تا دعوت خبرنگاران به شام در یک رستوران!
خودروها پس از طی بلوار فرمانداری و میدان معلم وارد بلوار سپاه شدند.یکی از خبرنگاران می گفت احتمالا قرار است به جلسه ای در سپاه برویم اما مقصد آنجا هم نبود! خودروها از جاده خاکی جنب ترمینال جدید به سمت زمین های خالی پشت ترمینال و در کنار کارخانه آسفالت قدیم داراب رفتند. جایی در نزدیکی انبار شهرداری و ساختمان ترمینال جدید داراب!
فرماندار داراب خبرنگاران را غافلگیر کرد
خبرنگاران همچنان با تعجب یکدیگر را نگاه می کردند بی آنکه اطلاعی از موضوع داشته باشند. با مشاهده آتش سوزی در مقصد یکی از خبرنگاران احتمال امحای مواد مخدر داد اما این پیش بینی نیز درست از آب در نیامد.
عبدالرضا قاسم پور فرماندار داراب در بین خبرنگاران حاضر شد و گفت: امشب با حضور شما خبرنگاران مانور نقطه صفر (لحظه ای) با هدف بررسی آمادگی نیروهای امدادی، انتظامی و خدماتی بدون اطلاع قبلی انجام می شود.
در این مانور با اورژانس، آتش نشانی، هلال احمر، پلیس 110، سپاه و بسیج، ادارات آب، برق، گاز و راه تماس گرفته شد و کارمندان فرمانداری ساعات تماس با این مراکز را یادداشت کردند. متاسفانه برخی از نیروهای امدادی و انتظامی با تاخیر زیادی در محل حادثه حاضر شدند که قابل تامل بود.
اورژانس اولین نیروی حاضر در محل، تاخیر 20 دقیقه ای و 30 دقیقه ای آتش نشانی و پلیس!
فرماندار داراب گفت: اولین نیروی حاضر در صحنه حادثه اورژانس بود که بعد از آن به صورت همزمان ادارات راه و برق در محل حاضر شدند. نیروهای پرتعداد بسیج یک دقیقه بعد از این دو اداره در محل حاضر شدند.
وی با اشاره به حادثه آتش سوزی کارخانه پنبه در سال گذشته گفت: آتش نشانی با تاخیری که ما انتظار نداشتیم در محل حاضر شد این یک مانور بود اما در حوادث واقعی مشابه آتش سوزی کارخانه پنبه اگر آتش نشانی با 20 دقیقه تاخیر در محل حادثه حاضر شود چیزی از کارخانه باقی نمی ماند. متاسفانه نیروی انتظامی نیز با بیش از 30 دقیقه تاخیر در محل حاضر شدند.
رییس ستاد مدیریت بحران شهرستان داراب گفت: این مانور با هدف سنجش میزان آمادگی و نقاط ضعف و قوت اعضای ستاد مدیریت بحران انجام شد. در اولین جلسه ستاد گزارش مطرح و به اداراتی که به موقع حاضر نشدند تذکرات لازم داده خواهد شد.
بر اساس مشاهدات خبرنگار داراب آنلاین و اعلام کارمندان فرمانداری از اولین تماس اورژانس پس از 7 دقیقه، ادارات راه و برق 8 دقیقه، سپاه و بسیج 10 دقیقه، آتش نشانی 20 دقیقه، هلال احمر 20 دقیقه، اداره گاز 22 دقیقه، آبفا شهری 24 دقیقه و نیروی انتظامی پس از 30 دقیقه در محل حاضر شدند. قابل ذکر است دقایق اعلام شده تقریبی است و ثانیه ها لحاظ نشده است.
تاريخ : چهارشنبه هفتم خرداد 1393 | 16:10 | نویسنده : حسین صالحی
در زمان ارائه مراقبت های درمانی به بیماران ، بسیاری از داروها از طریق راه وریدی تجویز می شوند. در این بین انتخاب مناسبترین ورید برای قرار دادن کاتتر داخل وریدی بسیار مهم است.
در زمان انتخاب محل رگ گیری باید معیارهایی را مد نظر داشت، که تعدادی از آنها به شرح ذیل می باشد:
وریدی را انتخاب کنید که مستقیم ترین مسیر را دارد.
وریدی را انتخاب کنید که ظاهری محکم و مدور دارد یا در لمس قابل ارتجاع می باشد.
از مناطقی که ورید از روی مفاصل رد می شود ، اجتناب کنید.
از اندامهای دچار ادم یا اندامی که فیستول دیالیز دارد یا سابقه عمل جراحی برداشت پستان در آن سمت وجود دارد اجتناب کنید.
اما رگ گیری همیشه کار ساده ای نیست. در برخی شرایط عروق کمتر در دسترس هستند ( شرایطی از قبیل از دست دادن خون ، ادم ، کم آبی بدن ، رنگ پوست متفاوت ، نور نامناسب محیط و یا در فضاهای کوچک) ، در این شرایط رگ گیری بسیار مشکل بوده و این موضوع برای تکنسین اورژانس تبدیل به چالشی دشوار در حال انجام ماموریت می شود.
در این بین استفاده از دستگاه های " آشکار ساز عروق " (vein viewer ) می تواند سودمند واقع شود
این وسیله مسیر عبور عروق را به کاربر نشان می دهد و می تواند موجب افزایش سرعت عمل در رگ گیری و کاهش خطا شود.
همچنین این وسیله می تواند در رگ گیری از کودکان نیز مفید واقع شود . کودکان جزء گروه های سخت در رگ گیری محسوب می شوند ، به دلیل اینکه آنها عروق کوچک داشته و نقاط دسترسی محدودی دارند و همچنین وجود بافت چربی زیر پوست و اضطراب کودکان رگ گیری را مشکل تر می کند.
در حال حاضر این دستگاه هم بصورت ثابت و هم به صورت پرتابل در بازار موجود می باشد.
انجمن پزشکی کوهستان ایران در نظر دارد یک دوره آموزشی " بقا در شرایط زمستانی و برف" در تاریخ 9 و 10 بهمن ماه برگزار نماید.
با توجه به اینکه حضور در شرایط سخت زمستانی و مناطق کوهستانی نیاز به مهارت های خاص خود دارد و ورزش کوهنوردی بطور مستقیم با این خطرات در تماس است جهت ارتقاء ایمنی کوهنوردان و آموزش تکنیکها و مهارت های لازم انجمن پزشکی کوهستان ایران در نظر دارد یک دوره آموزشی بقا در شرایط زمستانی و برف برگزار نماید.
این دوره با استفاده از مدرسین باتجربه و در محیط کوهستانی و ارتفاع بالای 3000 متر برگزار می شود.
مباحث آموزشی شامل:
1- برپایی چادر و کمپ در شرایط سخت زمستانی
2- بقا در برف
3- برپایی غاربرفی
4- تکنیک های شب مانی در غاربرفی
5- شناخت مسیرهای امن در محیط کوهستان و برف
داوطلبان هزینه ثبت نام را بحساب بانک تجارت بشماره کارت 6273531050343091 بنام انجمن پزشکی کوهستان ایران واریز نمایند. جهت ثبت نام نیاز به مراجعه حضوری نیست و داوطلبان گرامی پس از واریز مبلغ ثبت نام می بایست شماره پیگیری یا ارجاع فیش واریزی را به شماره تلفن 09121910105 پیامک نمایند.
پس از پیامک نمودن شماره فیش، نام شما در لیست قطعی ثبت نام وارد خواهد شد.
هزینه ثبت نام 180.000 تومان می باشد.
مهلت ثبت نام 6 بهمن ماه 1393 می باشد و پس از آن هزینه ثبت نام 210.000 تومان می باشد.
مدارک مورد نیاز: یک قطعه عکس - فتوکپی کارت ملی و فیش واریزی است که روز برگزاری کلاس دریافت می گردد.
علاقمندان در صورت شرکت گروهی در دوره با تعداد بیش از ۵ نفر از 10٪ تخفیف برخوردارند.
علاقمندان جهت شرکت در دوره مذکور با انجمن پزشکی کوهستان ایران 22633819 - 021 و یا با شماره تلفن 09121910105 تماس حاصل نمایند.
از آنجايی که امکانات مراقبت ويژه نوزاد و کودک در همه مراکز وجود ندارد بديهی است که بايد برنامه‌ای برای انتقال اين دسته از بيماران به مراکز مجهزتر فراهم باشد. البته عموماً برای اين انتقال از روش انتقال بين بيمارستانی استفاده شود و کمتر از EMS سود می‌برند.
برای اينکه اين انتقال کمترين اثر نامطلوب را در کودک بيمار ايجاد کند بايد با عوارض انتقال اين بيماران آشنا باشيم و آنها را تا حد امکان کاهش دهيم:
الف ـ صدای بيش از 80 دسی بل در نوزاد پره ماچور موجب افت اشباع شريانی اکسيژن میشود.
ب ـ ارتعاش موجب اختلال در تفسير مانيتورينگ میشود.
ج ـ نور کافی خصوصاً در حين انتقال کودکان برای ارزيابی در طول مسير بسيار ضروری است.
د ـ تغييردما خصوصاً در اطفال بسيار اثرگذار است و بايد به حداقل برسد.
هـ ـ در ارتفاعات بالای 1500 متر تغيير حجم گاز‌ها خصوصاً در کودکان مشکل‌ساز است.
و ـ محدوديت فضای فيزيکی از جمله مسايل آمبولانس است.
زـ امکانات تکميلی درمانی و تشخيصی در حين انتقال در دسترس نيستند.
ح ـ اگر وسايل مانيتورينگ يا درمان (مثل کپسول O2) در حين انتقال عيب پيدا کنند معمولاً جايگزين وجود ندارد.
ط ـ بيماری حرکت يکی از مشکلات اصلی پرسنل است شامل دو گروه سندرم nausea (تهوع و استفراغ در حين جابجايی) و سندرم sopite (خواب آلودگی و عدم تمرکز در حين سفر) می باشد.
نکات زير بايد قبل از انتقال کودک مدنظر قرار گيرد:
1- قبل از انتقال، با انجام اقدامات احيا، علايم حياتی تمام بيماران بايد تثبيت شده باشد.
2- بايد مشکلات احتمالی حين انتقال پيش‌بينی و تمهيدات لازم برای آنان در نظر گرفته شده باشد.
3- بيمار بايد با حداکثر امکانات الکترونيک مانيتور شود. (مانيتور نبض و تنفس، پالس اکسی‌متری، مانيتور دمای بدن، کاپنوگرافی، فشارخون غيرتهاجمی و در صورت امکان گلوکومتر و ABG سيار و ...)
درصورتی که بيماران کودک نيازمند انتقال، مکرر به مرکز شما مراجعه میکنند بايد تعداد آمبولانس‌های مناسب با تجهيزات کامل به منظور انتقال کودک را افزايش دهيد.
قبل از انتقال بايد دو نکته در بيمارستان مبدأ (referring) رعايت شود: اول آنکه راه هوايی به طرز مناسبی ايمن شود و دوم آنکه راه وريدی مناسب جهت کودک تعبيه شده باشد.
برای ايمنی راه هوايی در صورت شک به بدحال شدن کودک در حين انتقال، بچه‌ها را به روش RSI لوله‌گذاری کنيد البته در نوزادان فقط از مخدرها برای القای بيهوشی استفاده کنيد. (سن زير 3 ماه فقط با مرفين يا فنتانيل وريدی)
در بچه‌های بدحال حتماً دو کاتتر بزرگ غيرفلزی در وريدها تعبيه کنيد (پس از Butterfly استفاده نکنيد) يا از کاتتر داخل استخوانی استفاده کنيد. در ضمن حجم مايعات دريافتی بايد به دقت و حتی‌الامکان با پمپ تزريقی، تجويز شود تا کودک دچار هايپرولمی يا هايپوولمی نشود.
قبل از انتقال بايد با بيمارستان مقصد (referral) هماهنگی لازم و اخذ پذيرش صورت گرفته باشد و از پزشک مقيم آن مرکز مشاوره لازم درخصوص انتقال کودک را دريافت کنيد. بيمارستان مقصد نيز بايد خود را برای پذيرش آماده کند.
مسايل ويژه در انتقال نوزادان:
سه مشکل عمده در انتقال نوزاد وجود دارد که شامل هايپوترمی، هايپوکسی و هايپوگليسمی میباشد. اين عوارض در نوزادان پره ماچور شديدتر خواهند بود. الف ـ هايپوترمی: از تخت‌های کنترل حرارت برای ممانعت از هايپوترمی استفاده میشود. اين تخت‌ها دو نوعند:
1- :Open Plat Form که به روش تابشی گرم میشود و در بخش های بستری مناسب‌تر است زيرا معاينه و ساير اقدامات درمانی برای کودک، به علت دسترسی بهتر، راحت‌تر است.
2- :Closed Plastic Incubator که به روش همرفت گرم میشود.
برای اينکه دمای بدن نوزاد افت نکند چند اقدام بسيار ضروری وجود دارد که نبايد فراموش شود:
1- خشک کردن: مهمترين اقدام در پيشگيری از هايپوترمی است. چه بلافاصله پس از تولد و چه بعد از آن، بدن نوزاد بايد خشک نگه داشته شود.
2- گرم کردن محل خواب کودک: به کمک بطری‌های آب گرم (40>) به‌منظور کاهش هدايت گرما به محيط.
3- گرم کردن فضای اتاق يا کابين آمبولانس: برای کاهش همرفت، خصوصاًً کودک را از وسايل تهويه يا پنجره‌ها دور نگه داريد.
4- پوشش کافی (خصوصاٌ يک وسيله پوشش بدن به همراه يک کلاه) ضروری است البته تا حدی که در اقدامات درمانی تداخل نکند.
ب ـ هايپوکسی:
شايعترين علل هايپوکسی در نوزادان به‌ترتيب عبارتند از: سندرم زجر تنفسی، پرفشاری اوليه شريان ريوی و بيماری مادرزادی قلبی.
در سندرم زجر تنفسی که خود را به‌صورت تو کشيده شدن عضلات بين دنده‌ای، تاکی پنه و هايپوکسی بروز می‌دهد به کمک استفاده از CPAP (4 تا 6 سانتی‌متر آب)، لوله‌گذاری تراشه و PEEP (4 تا 5 سانتی‌متر آب) يا تجويز سورفکتانت از راه لوله تراشه میتوان به نوزاد کمک کرد.
ونتيلاتور کودکان در حين انتقال بايد از نوع Pressure limit و با مد IMV باشد.
هر چه شدت بيماری بيشتر است بايد PEEP، فشار پيک دمی و تعداد تنفس را افزايش داد و به عکس مدت زمان دم را کاهش داد. پس از تجويز سورفکتانت در صورت اثربخشی مناسب، بلافاصله رنگ پوست صورتی میشود، قفسه‌سينه باز میشود و اشباع شريانی اکسيژن افزايش می‌يابد: البته تجويز سورفکتانت عملی پرعارضه با عوارضی از جمله خونريزی آلوئولار است که بهتر است توسط متخصص اطفال صورت گيرد. حتی‌الامکان FiO2 را در نوزادان محدود کنيد. در RDS يا پرفشاری شريان ريه هدف از تجويز اکسيژن، رساندن اشباع شريانی بالای 93 تا 95 درصد و در بيماری مادرزادی قلب، هدف حفظ اشباع شريانی در محدوده 75 تا 95 درصد است.
در موارد پرفشاری اوليه شريان ريوی عموماً آسپراسيون مکونيوم، عفونت‌ها و آسفيکسی، فشار شريان ريوی که بايد در طی دقيقه اول پس از تولد کاهش يابد، همان طور بالا می‌ماند لذا نوزاد بسيار بدحال خواهد بود و شانت راست به چپ از طريق مجرای شريانی (DA) برقرار می‌ماند. برای کشف اين مسأله میتوان از دست راست و يکی از پاها همزمان پالس اکسی‌متری کرد. اگر اختلاف دوپالس اکسی متر بيش از 5 درصد باشد نشانه شانت راست به چپ خواهد بود.
اقدامات ضروری در صورت شک به پرفشاری شريان ريه عبارتند از: 1- لوله‌گذاری 2- تجويز اکسيژن 100 درصد 3- تهويه مکانيکی مناسب.
بيماری‌های سيانوتيک قلبی: اين مشکلات در دوره جنينی، اختلالی ايجاد نمی‌کنند ولی پس از تولد با بسته شدن مجرای شريانی (DA) علامت‌دار خواهند شد. اولين اقدام در اين موارد تجويز اکسيژن 100 درصد و سپس انجام ABG است. اگر PaO2 کمتر از 100 باشد نشانه شانت راست به چپ است که البته در PPHTN و بيماری های مادرزادی قلب هم ديده میشود که با اکو کارديوگرافی میتوان آن ها را از يکديگر افتراق داد.
در اورژانس بايد اقدامات حمايتی شامل اصلاح هايپوکسی و اسيدوز و در صورت لزوم تهويه مکانيکی آغاز شود و مسأله مهم بعدی باز نگه داشتن مجرای شريانی (D.A) به کمک انفوزيون پروستاگلندين E1 با دوز 05/0 تا 1/0 ميکروگرم به ازای هر کيلوگرم وزن بدن در هر دقيقه است. اين دارو بايد در اورژانس آغاز و در حين انتقال ادامه پيدا کند.
البته تجويز اين دارو بی عارضه نيست و خصوصاً بايد هايپوترمی خفيف و آپنه احتمالی را مدنظر داشت.
ج ـ هاپيوگليسمی:
هاپيوگليسمی شايعترين اختلال متابوليک در نوزادان است. با توجه به آنکه ذخاير کربوهيدرات در نوزاد بسيار ناچيز است در مدت 1 تا 2 ساعت پس از تولد ممکن است سطح قند پلاسما تا حدود 40 ميلی‌گرم درصد هم افت کند لذا در تمام نوزادان آماده انتقال، قبل و حين انتقال بايد مايعات حاوی قند تجويز گردد و هر دو ساعت يک بار سطح قندخون چک شود:
الف ـ در صورت وزن تولد بيشتر يا مساوی 1000 گرم 80 ميلی‌متر به ازای هر کيلوگرم وزن بدن در روز از محلول دکستروز 10 درصد D10W))
ب ـ در صورت وزن تولد کمتر از 1000 گرم 100 ميلی‌متر به ازای هر کيلوگرم وزن بدن در روز از محلول دکستروز 5 درصد (D5W)
راه ارجح برای تجويز دارو و مايع در نوزاد زير يک هفته، شريان و وريد نافی است. برای تجويز مايعات در اورژانس وريد نافی را به روش low position کانوله کنيد ( حداکثر2 تا 3 سانتی‌متر از سطح پوست وارد شويد) ولی اگر قصد داريد نوزاد را به مرکز ديگر منتقل کنيد برای پيشگيری از خروج کاتتر بايد کانوله کردن وريد را به روش high position ( نوک کاتتر در محل اتصال IVC به دهليز راست باشد که با گرافی مشخص میشود) انجام دهيد.
در نوزادان بدحال در صورت شک به عفونت، از آنتی‌بيوتيک وسيع الطيف وريدی (حتی‌الامکان پس از انجام کشت و اگر نشد بدون انجام کشت) سود ببريد.
بيقراری نوزاد را بايد کنترل کنيد. بهترين روش استفاده از آغوش والدين است و در مواردی که احتمال خستگی تنفسی وجود دارد قبل از انتقال کودک را لوله‌گذاری کنيد.
نکته آخر آنکه انتخاب نوزاد مناسب برای انتقال بايد با دقت صورت گيرد:
سن بارداری کمتر از 23 هفته، وزن کمتر از 400 گرم، پوست شفاف و ژلاتينی و چشم‌های بسته و fused شانس کمی برای حيات دارند و موارد مناسبی برای انتقال نيستند.
عمده فعاليت‌های درمانی در حيطه پيش بيمارستانی به وضعيت‌های تهديد کننده حيات محدود میشود:
1- مراقبتهای قلبی:
همانطور که قبلاً هم گفته شد در سال 1966 در ايرلند اولين بار آقای پانتريج توصيه کرد که وسايل احيای قلبی خصوصاً دفيبريلاتور بربالين بيمار حاضر شود تا اقدامات احيا هرچه سريعتر آغاز گردد. اين مسأله باعث شد که نسبت عمليات احيای موفق تا 20 درصد افزايش يابد. در حال حاضر دستگاه AED طراحی و ساخته شده است که فقط به 2 تا 4 ساعت آموزش برای بکارگيری مناسب نياز دارد. با کاربری اين دستگاه توسط افراد FR شانس موفقيت در عمليات احيا تا 50 درصد قابل افزايش خواهد بود. امروزه پرسنل EMS در بسياری از کشورها، قابليت تفسير نوار قلبی را دارند و قادرند تا با يافتن بيماران مناسب جهت انجام PCI اورژانس، فرد را در کوتاه‌ترين زمان به مراکز مربوطه ارجاع دهند.
در مناطقی که امکانات بيمارستانی در فواصل دور قرار دارند برخی پرسنل EMS با آموزش مناسب قادرند در صورت لزوم، حتی از داروهای ترومبوليتيک استفاده نمايند و در ديس ريتمی‌ها از آميودارون استفاده کنند. به‌عبارت ديگر، اساس برخورد در بيماران قلبی، آغازهرچه سريعتر درمان از لحظه ورود بر بالين بيمار میباشد.
2- مراقبت در تروما:
برخلاف بيمار قلبی، اساس اقدامات پيش بيمارستانی در تروما، انتقال هر چه سريع تر و ايمن‌تر بيمار به مراکز تروماست. اکثر مراجع، شروع درمان در صحنه حادثه را مناسب نمی‌دانند و فقط اقدامات حمايتی از جمله حفاظت از راه هوايی، بی حرکت‌سازی ستون فقرات و مايع درمانی محدود را ضروری تلقی میکنند. حتی انتوباسيون و انجام RSI در بيمار ترومايی توسط EMS کم عارضه نيست و حتی‌الامکان بايد از انجام آن خودداری شود. در مورد بی‌حرکت سازی نخاع بايد به نکات زير توجه کرد:
به محض حضور بر بالين بيمار بايد بی‌حرکتی سر با دست صورت گيرد و علاوه بر حفظ راه هوايی، با کمک کولار گردن و تخته پشتی بلند يا کوتاه و استفاده از حوله يا کيسه شن و نوار، سرو گردن را ثابت کرد. اگر بيمار روی تخته پشتی بلند منتقل شده است بايد با نوارهای پهن بدن را روی آن فيکس کرد تا در حين انتقال کمترين آسيب به وی وارد شود. حداکثر مدت مجاز برای تثبيت بيمار روی تخته بلند، 2 ساعت میباشد. در صورت شکستگی فک تحتانی و ترومای بافت نرم گردن بهتر است از collar استفاده نشود.
روش های تثبيت نخاع در صحنه حادثه:
1- بيمار دچار تروما در حالت نشسته روی صندلی داخل اتومبيل و تنفس و گردش خون مناسب:
الف ـ ابتدا کولار گردنی را برای بيمار برقرار کنيد.
ب ـ سپس تخته پشتی کوتاه يا ترجيحاً KED را برای او فيکس نماييد.
ج ـ بيمار را از داخل اتومبيل خارج و روی تخته پشتی بلند منتقل نماييد.
2- بيمار دچار تروما درحالت نشسته روی صندلی داخل اتومبيل ولی در وضعيت بحرانی از نظر علايم حياتی يا در معرض خطر آتش‌سوزی، انفجار و... :
الف ـ سريع کولار گردنی را برای بيمار برقرار کنيد.
ب ـ بيمار را از اتومبيل خارج و روی زمين قرار دهيد.
ج ـ با روش غلتاندن (log roll) او را روی تخته پشتی بلند منتقل کنيد.
3- اگر بيمار درحال راه رفتن است ولی از درد گردن شکايت دارد درحالت ايستاده، پس از نصب کولار، تخته پشتی بلند را در پشت او قرار داده او را به آن ببنديد و سپس با تخته پشتی روی زمين بخوابانيد.
4- اگر بيمار روی زمين دراز کشيده است ابتدا کولار را برای او فيکس کنيد سپس با انجام log roll تخته پشتی بلند آماده را زير او بلغزانيد و او را بر روی تخته فيکس کنيد.
3- مراقبت تنفسی:
در موارد خطر انسداد راه هوايی و ايست قلبی، بايد سيستم EMS به سرعت و حداکثر توان وارد عمل شود. انجام انواع مانورهای راه هوايی، به کارگيری انواع air way، تهويه با ماسک و آمبوبگ، استفاده از راه‌های هوايی پيشرفته مانند LMA و Combitube و نهايتاً انتوباسيون وحتی RSI (با کمک داروهای پاراليزان) از اجزای ضروری و ثابت برنامه‌های مختلف آموزش EMS هستند. همچنين استفاده از اسپری‌های ضدآسم در دستور کار پرسنل EMS حتی در سطوح پايين آموزشی قرار دارد. تقريباً تمامی رده‌های EMS، نحوه استفاده از اپی‌نفرين در آنافيلاکسی را میدانند و رده‌های پارامديک به راحتی بيمار دچار کاهش هوشياری را با تجويز دکستروز، اکسيژن و نالوکسان کنترل میکنند. همچنين اکثر اين افراد نحوه برخورد با حمله تشنج را میدانند.
4- مراقبتهای کودکان:
از آنجايی که 5 تا 10 درصد بيماران سيستم پيش بيمارستانی را کودکان تشکيل می‌دهند و از سويی خدمات مورد نياز آنها با بزرگسالان متفاوت است، نياز است که دوره‌های خاص آموزشی برای برخورد با اين گروه سنی، جهت پرسنل EMS طراحی شود. شايع ترين اورژانسهای اطفال عبارتند از: تروما، ديسترس تنفسی و تشنج.
انتقال بين بيمارستانی
گاه به علت شرايط خاص نياز است که بيمار از يک مرکز درمانی به مرکز ديگر انتقال يابد. اين شرايط عبارتند از: ترجيح بيمار، فقدان امکانات تشخيصی و درمانی يا نياز به سيستم‌های درمانی خاص در موارد خاص (مثلاً انتقال بيمار AMI به مراکز دارای PCI اورژانس). برای انتقال بين بيمارستانی ايمن و کم عارضه بايد علاوه بر انجام اقدامات اوليه و اورژانس و تثبيت وضعيت بيمار، پس از بررسی دقيق نسبت سود و زيان انتقال بيمار و هماهنگی کامل با خود بيمار و همراهان وی، امکانات لازم برای انتقال را فراهم نمود و پس از اخذ پذيرش از مرکز درمانی مقصد و با هماهنگی کامل پزشک مقصد، بيمار به همراه تيم درمانی مشخص و دستورات لازم در حين انتقال و همچنين خلاصه‌ای از اقدامات انجام شده، به مرکز ديگر منتقل شود. به مجموع اقدامات فوق به‌طور خلاصه لفظ EMTALA اطلاق میشود.
(Emergency Treatment and Active Labor Act)
برای ارائه بهتر خدمات پيش بيمارستانی بايد اجزای زير فراهم گردند:
1- پرسنل آموزش ديده EMS :
پرسنل سيستم پيش بيمارستانی چهار گروه اصلی را شامل می‌شوند:
الف ـ تکنيسين‌های پيش بيمارستانی (EMT)
ب – سرپرست درمانی (Medical directors)
ج- پرسنل ديس‌پچ (مرکز هدايت راديويی)
د- رانندگان آمبولانسها
الف ـ تکنيسين‌های پيش بيمارستانی (EMT) : به‌طور کلی آموزش تکنيسين‌ها در چهار سطح ارائه میشود:
1- First responder يا اولين پاسخ‌دهنده‌ها (FR): اين افراد کسانی هستند که پيش از ديگران در صحنه حادثه حاضر می‌شوند و در واقع پرسنل آمبولانس نيستند. به عبارت بهتر اين افراد فقط تا رسيدن تکنيسين‌ها و آمبولانسها، اقدامات درمانی پايه را بر بالين بيماران آغاز میکنند. از جمله اين افراد میتوان آتش‌نشان‌ها، پليس‌ها، پرسنل فرودگاه‌ها و ايستگاه‌های قطار و ... را نام برد که در بسياری از سيستم‌های پيش بيمارستانی با ارائه آموزش به اين افراد از خدمات اوليه آنها سود می‌برند. مهارت‌هايی که يک FR بايد آموزش ديده باشد عبارتند از: اقدامات پايه احيا (BLS)، استفاده از دستگاه AED، مانورهای حفظ راه هوايی، بی حرکت سازی نخاع گردنی و کنترل خونريزی خارجی. مدت آموزش ابتدايی در اين افراد 40 ساعت و سپس 16 تا 36 ساعت بازآموزی خواهد بود.
2- تکنيسين پيش بيمارستانی پايه (EMT-Basic) :
اين افراد پايين‌ترين رده پرسنل آمبولانس هستند. اين افراد حدود 110 ساعت آموزش ابتدايی و 72 ساعت بازآموزی هر 2 سال يک بار خواهند داشت. در طی اين آموزش‌ها پرسنل EMT-B علاوه برکسب مهارت در BLS، با روش استفاده از AED، مانورهای راه هوايی، بی حرکت سازی نخاع و کنترل خونريزی، روش فيکس کردن موقت شکستگیها، دور کردن بيمار از صحنه حادثه، اصول ترياژ و ارزيابی صحنه، حمل‌ونقل ايمن بيمار و همچنين استفاده از داروهای خود فرد (قرص TNG، اسپری‌ها يا بکارگيری اپی‌نفرين در انافيلاکسی) آشنا هستند. در برخی برنامه‌های آموزشی EMT-B استفاده از روش‌های پيشرفته‌های حفظ راه هوايی مانند LMA يا combitube هم آموزش داده میشود.
3- تکنيسين پيش بيمارستانی رده ميانی (EMT-Intermediate) :
اين افراد در رده بالاتری از تکنيسين ها هستند که به مدت 300 تا 400 ساعت آموزش ابتدايی و مهارتهای بالينی را می‌گذرانند و علاوه بر مهارتهای تکنيسين نوع B ، قادرند از بيمار راه وريدی بگيرند، اصول تفسير نوار قلبی را می دانند، دفيبريلاسيون دستی انجام دهند، برخی داروهای احيا را تجويز کنند و از روش‌های پيشرفته حفظ راه هوايی (مثل LMA) استفاده کنند. در برخی برنامه‌های آموزش اين تکنيسين‌ها، لوله‌گذاری تراشه نيز آموزش داده میشود. استفاده اين افراد در مناطقی که دسترسی به امکانات درمانی قدری مشکل تر و دورتر است مناسب‌تر میباشد.
4- تکنيسين پيش بيمارستانی پيشرفته يا پارامديک (EMT-Paramedic) :
اين افراد کامل‌ترين آموزش EMS را گذرانده‌اند و گاهی از بين پزشکان يا کارشناسان پرستاری برای طی اين دوره برگزيده می‌شوند. آموزش اوليه اين‌ها حدود 1000 تا 1200 ساعت علمی و تئوری و همچنين بازآموزی به مدت 72 ساعت در سال خواهند داشت. اين افراد علاوه بر مهارتهای گروه‌های قبلی، با ديس ريتمی‌های قلبی کاملاً آشنا هستند، روش دکمپرسيون در پنوموتوراکس فشارنده را میدانند، آناتومی و فيزيولوژی و معاينه را به خوبی میدانند و حتی استفاده از کريکوتيروتومی سوزنی و جراحی را می‌شناسند. از Pace خارجی قلب استفاده میکنند و روش صحيح تجويز بسياری از داروها را میدانند.
برنامه‌های آموزشی تمام تکنيسين‌های پيش بيمارستانی شامل هشت بخش اصلی است که در سطوح مختلف جهت دوره های متفاوت ارائه می شود:
بخش 1- کليات (شامل آناتومی، ارزيابی و کنترل صحنه، برخورد با همراهان بيمار و...)
بخش 2- کنترل راه هوايی
بخش 3- ارزيابی بيمار
بخش 4- اورژانسهای طبی، رفتاری و زنان و زايمان
بخش 5- تروما
بخش 6- شيرخواران و کودکان
بخش 7- اعمال جراحی کوچک و پروسيجرها
بخش 8- راه هوايی پيشرفته (انتخابی)
جهت کسب اطلاعات بيشتر در اين خصوص می‌توانيد به مجموعه کتاب‌های BRADY و همچنين آدرس‌های اينترنتی زير مراجعه نماييد:
اين افراد معمولاً از بين پزشکان علاقمند و با تجربه درخصوص ارائه خدمات پيش بيمارستانی برگزيده می‌شوند. اين فرد مسؤول تيم EMS و هدايت کننده ايشان در صحنه حادثه است. کنترل تيم در صحنه حادثه عموماً به دو روش صورت می‌گيرد:
الف ـ روش غيرمستقيم (Off line) ب ـ روش مستقيم (On line)
الف ـ در روش غيرمستقيم، پزشک مسؤول با برگزاری کلاس‌های آموزشی، تهيه پروتکل‌ها و دستورالعمل‌ها و نهايتاً با تهيه فرم‌های ارزشيابی به کنترل و هدايت تکنيسين‌ها می‌پردازد. تهيه دستورالعمل‌ها يکی از مهمترين وظايف پزشک مسؤول EMS است و بايد مرتب اين دستورالعمل‌ها به روز شده و با تهيه بازخورد از پرسنل، نقاط قوت و ضعف اين دستورالعمل‌ها بررسی و رفع شوند. در اين روش مسؤوليت آموزش اوليه و بازآموزی پرسنل همگی برعهده پزشک سرپرست تيم خواهد بود.
ب ـ در روش مستقيم، که می‌تواند متمرکز (يک مرکز اصلی جهت کنترل تمام تيم‌های EMS) يا غيرمتمرکز (هر محله، منطقه يا بيمارستان تيم EMS خود را هدايت میکند) باشد، پزشک سرپرست تيم EMS به‌طور حضوری (حضور در صحنه)، تلفنی يا راديويی (بی‌سيم) با پرسنل EMS در ارتباط است و براساس اطلاعات صحنه حادثه، دستورات مقتضی را صادر می‌نمايد. در اين روش تصميم‌گيری در برخی اوقات با ديدگاه پزشکی کامل‌تری انجام میشود ولی گاه به علت شرايط صحنه، ضيق وقت، حمل‌ونقل بيمار و قطع ارتباط، مسايل اخلاقی و... پرسنل قادر به ارتباط کامل با مسؤول تيم نيستند و در اين شرايط کار مشکل میشود. به عبارت بهتر هر روش نواقص و مزايای خاص خود را دارد که بايد توسط مسؤول برنامه‌ريزی EMS روش صحيح يا مجموعه‌ای از هر دو به‌کار برده شود.
2- سيستم ارتباطی مناسب و طراحی مراکز ارتباطات (dispatch)
در طراحی سيستم پيش بيمارستانی بايد وسايل ارتباطی مناسب برای تمامی خدمت گيرندگان (مردم) EMS و همچنين تمامی پرسنل EMS با خود و مرکز ارتباطات مهيا گردد. به‌منظور دسترسی همگانی به خدمت EMS علاوه بر آموزش مردم بايد شماره تلفن‌هايی برای ارتباط سريع و راحت در دسترس همگان قرار گيرد. به‌طور مثال در کشور ما شماره 115، در آمريکا و عربستان وکانادا 911، درانگلستان 999 و در استراليا 000 شماره‌های اورژانس بيمارستانی هستند. در برخی کشورها با استفاده از تجهيزات caller ID به محض تماس مردم با اين شماره‌ها، منطقه حادثه و... نيز به‌طور خودکار مشخص میشود.
پرسنل مرکز ارتباطات بايد به مسايل پزشکی و نحوه کنترل بيماری‌ها به‌صورت غيرمستقيم احاطه کامل داشته باشند. همچنين بايد دستورالعمل‌های مراقبت تلفنی را به خوبی بشناسند و در مکالمه تلفنی با همراهان بيمار با کسب اطلاعات مناسب توان ارائه پيشنهادات درمانی مناسب به آنان را داشته باشند. وظايف پرسنل مرکز ارتباطات (EM dispatcher) عبارت است از: 1- جمع‌آوری صحيح اطلاعات از تماس گيرنده 2- ارائه توصيه‌های درمانی مناسب و عملی به فرد تماس گيرنده قبل از ورود تيم EMS و 3- هدايت صحيح تيم EMS به صحنه حادثه و انتخاب تيم مناسب در سيستم‌های تک منظوره. در عين حال پرسنل EMS بايد امکان ارتباط مستقيم و غيرمستقيم با مراکز درمانی و مرکز ارتباطات را داشته باشند.
ارتباطات راديويی بين آمبولانسها و مرکز ارتباطات بايد به‌گونه‌ای طراحی شود که با ساير ارتباطات راديويی و امواج تداخل نداشته باشد. همين مسأله موجب ايجاد محدوديت‌های استفاده از اين روش ارتباطی خواهد شد و فقط بايد به موارد ضروری محدود گردد. کانال‌هايی که به‌طور معمول در EMS به‌کار می‌روند عبارتند از:
امواج VHF با فرکانس حدود 170 مگاهرتز، UHF با فرکانس حدود 460 مگاهرتز و کانال های ديجيتال با فرکانس 800 مگاهرتز که شايع ترين فرکانس مورد استفاده میباشد. در شهرها به علت تداخل فراوان امواج از سيستم Trunking استفاده میکنند، يعنی کانال ارتباطی توسط يک پردازشگر دسته‌بندی میشود و عده زيادی کاربر از يک پهنای خاص فرکانس برای ارتباط راديويی استفاده میکنند ولی استفاده از اين سيستم هزينه‌بر است و بايد در موارد خاص خود به‌کار برده شود. روش ديگر ارتباط بی‌سيم، استفاده از تلفن‌های همراه (cellular phone) است که با توجه به هزينه کمتر مناسب است ولی ممکن است در همه نقاط آنتن‌دهی مناسب، ميسر نباشد.
يک راه ارتباطی جديدتر بين مرکز ارتباطات و آمبولانس ها استفاده از سيستم کنترل وضعيت (GPS) است که آمبولانسها در مناطق خاص و پرحادثه مستقرند و اطلاعات مربوط به آنها از طريق ماهواره‌ها در اختيار مرکز ارتباطات است و در هر لحظه امکان هدايت آمبولانس ها به نقطه حادثه وجود دارد.
نکته مهم در بحث ارتباطات جمعی استفاده به جا و منطقی از خدمات EMS توسط مردم است که بايد به کمک آموزش همگانی مردم را به استفاده به جا از اين خدمات در حين بحرانها و حالات تهديد کننده حيات تشويق نمود. بايد به تمام افراد جامعه کمک‌های اوليه را آموزش داد و فوايد داشتن EMS قوی و فعال را برای مردم بيان کرد.
3- وسايل انتقال بيمار (آمبولانس زمينی، هوايی و...)
از جمله وظايف سيستم‌های مهيا کننده خدمات EMS، تهيه تجهيزات ضروری برای حمل‌ونقل بيمار است. شايعترين وسيله مورد استفاده، آمبولانس‌های زمينی است. در واقع اين وسايل نقليه به‌منظور حمل ايمن بيمار همراه با حفاظت راه هوايی و تنفس طراحی شده‌اند و در سه سطح امکانات و تجهيزاتی ارائه خدمت می‌نمايند:
الف ـ تيپ Standard truck يا تيپ I
در اين نوع آمبولانس، اتاقک حمل بيمار از فضای راننده مجزا است و معمولاً دارای تجهيزات BLS است.
پرسنل حاضر در اين تيپ آمبولانس عموماً EMT-B هستند.
ب ـ تيپ دو (Standard Van-Type) :
که اتاقک حمل بيمار با راننده مرتبط است.
ج ـ تيپ سه (Van chassis with modular box) :
آمبولانس با شاسی ون که باز هم اتاقک حمل بيمار مجزای از اتاق راننده است و دارای تجهيزات کامل مانيتورينگ و ALS است و پرسنل حاضر در آن عموماً EMT-P هستند.
آمبولانسها بايد حتماً دارای چراغ گردان و سيرن (آژير) باشند و راننده موظف است فقط در شرايط ضروری و حين حمل بيمار از اين وسايل استفاده کند. نصب نقش ستاره حيات روی بدنه آمبولانس ضروری است ولی طراحی ساير آرم‌ها و... براساس شرايط و قوانين کشوری و منطقه‌ای صورت می‌گيرد.
تجهيزات موجود در آمبولانسها در گذشته بيشترشامل وسايل احيا و کنترل زخم و خونريزی بوده‌اند ولی امروزه ميزان اين تجهيزات رو به افزايش است. تجهيزات داخل کابين آمبولانس (که براساس نوع آمبولانس ممکن است متغير باشند) عبارتند از:
1- روشنايی کافی در تمام کابين بيمار
2- خروجی برق 110 ولت جهت تجهيزات پزشکی
3- وسايل ساکشن (ثابت و متحرک)
4- سيستم اکسيژن رسانی به بيمار (ثابت و متحرک)
5- بگ، آمبو و ماسک (در اندازه‌های مختلف)
6- انواع air way، وسايل پيشرفته راه هوايی (LMA ، Combitube و لوله تراشه در اندازه‌های مختلف)
7- دستگاه دفيبريلاتور يا AED
8- برخی داروها (مانند ASA، محلول قند خوراکی، اسپری سالبوتامول، آمپول اپی‌نفرين، قرص TNG، شارکول فعال و در موارد پيشرفته داروهای CPR و RSI)
9- لارنگوسکوپ
10- فورسپس McGill
11- استايلتstylet
12- وسايل تعبيه راه وريدی (آنژيوکت و ست انفوزيون و ...)
13- وسايل برقراری کريکوتيروتومی سوزنی و جراحی
14- وسايل بی حرکت سازی نخاع (که بسيار ضروری هستند) مانند:
کولارگردنی، کيسه شن يا حوله، KED (جايگزين short back board)، تخته پشتی بلند (long back board) وبرانکاردهای مخصوص از نوع Scoop و spider strap
KED
SCOOP STRETCHER
SPIDER STRAP
15- برانکارد چرخدار (Wheeled cot)
16- آتل‌های کشنده اندام تحتانی (Hare و Sager)
Hare
sager
17- شلوار ضدشوک (MAST) که بايد حداکثر تا فشار 104 ميلی‌متر جيوه پر شود و استفاده از آن در مسافت‌های کوتاه توصيه نمی‌شود. از اين وسيله به هيچ عنوان در بيمار دچار ادم ريه استفاده نکنيد و در موارد زير کاربرد آن منع نسبی دارد: حاملگی، جسم خارجی فرو رفته در اندام، بيرون ريختن احشای شکم و آسيب‌‍‌های ديافراگم و توراکس.
18- وسايل زخم‌بندی و پانسمان
19- دستگاه فشارسنج
20- گوشی پزشکی
21- ترمومتر
22- قيچی (برای بريدن لباس و...)
23- وسايل کمپرس گرم و سرد
24- نرمال سالين برای شستشوی زخم
25- چراغ قوه
26- پتوی بيمار و بالش
27- کيسه برای جمع آوری استفراغ
28- کيت زايمان
29- پالس اکسی‌متر
30- گلوکومتر
31- عينک محافظ چشم در برابر ترشحات و...
32- ماسک صورت
33- گان و دستکش معاينه که بايد مقاوم باشند
34- محلول ضدعفونی کننده دست‌ها
35- کپسول اطفای حريق
رانندگان آمبولانس نيز بايد مهارت لازم در رانندگی و همچنين قابليت به کارگيری وسايل مختلف در وسيله نقليه را داشته باشند و با احاطه کامل به راه‌های منطقه، توانايی رساندن هرچه سريعتر بيمار به مراکز درمانی را داشته باشند. همچنين وظيفه حفاظت از آمبولانس و سلامت فنی آن به عهده راننده آمبولانس می باشد.
4- مراکز درمانی سطح سوم :
هر سيستم EMS بايد مراکز درمانی دارای کامل ترين امکانات تشخيصی و درمانی (دارای مراقبتهای بحرانی) منطقه خود را بشناسد و بيمار را در صورت لزوم بدون فوت وقت به آن مراکز منتقل نمايد. شايعترين موارد اين چنين عبارتند از: تروما، مراقبت ويژه، حاملگی پرخطر، سوختگی، ترومای نخاع و موارد نيازمند PCI اورژانس
5- حمايت سياسی و اقتصادی مناسب:
برای ارتقای کيفيت خدمات EMS حمايت مناسب مالی و سياسی از EMS ضروری است. پليس و ... بايد همکاری نزديک با پرسنل EMS خصوصاً در صحنه حادثه و در حين انتقال بيماران داشته باشند.
6- دسترسی همگانی:
علاوه بر تسهيل ارتباط همگانی با EMS ، بايد خدمات EMS حتی الامکان رايگان باشد و افراد نگران هزينه های انتقال بيمار خود نباشند.
7- انتقال به مراکز درمانی مناسب و ارتباط مناسب با بيمارستان ها:
بايد مراکز تعريف شده جهت ارجاع بيماران از طريق EMS وجود داشته باشند و مرکز فوق پيش از ورود آمبولانس تمامی اطلاعات ضروری درخصوص بيمار و نوع حادثه را دريافت کرده باشد. مراکز درمانی و سيستم EMS بايد درخصوص تبادل اطلاعات مربوط به نتايج درمان بيماران همکاری مناسبی داشته باشند تا در جهت ارتقای کيفيت خدمات، بستر لازم مهيا شود. 8- ثبت استاندارد اطلاعات
تمامی اطلاعات پيش بيمارستانی بايد با يک روش استاندارد ثبت شود. بهتر است flow sheet هايی موجود باشد و به جای پر کردن با علامت زدن تکميل گردد تا در زمان صرفه‌جويی شود. حداقل اطلاعات ضروری فرم‌ها عبارتند از: اطلاعات تروما، شدت حادثه، ايست قلبی و... تا در نهايت بتوان به ارزيابی خدمات و نتايج درمانی پرداخت.
9- ارزيابی و بازنگری مستقل:
به کمک بررسی موارد فرم‌ها و ارتباط با مراکز درمانی
10- آمادگی در مواقع بحران (disaster) :
سيستم پيش بيمارستانی جزيی از سيستم پاسخگويی در حوادث غيرمترقبه است و بايد پرسنل و تجهيزات آماده در اين خصوص همواره در دسترس باشند و در همراهی با ستاد بحران منطقه در صورت لزوم وارد صحنه حادثه شوند.
11- امور تحقيقاتی در حيطه پيش بيمارستانی:
تمامی سيستم‌های EMS بايد علاوه بر تمامی وظايف فوق برای ارتقای کيفيت خدمات درمانی خود، پروژه‌های تحقيقاتی مرتبط را طراحی و اجرا نمايند.
اهداف راه‌اندازی سيستم خدمات اورژانس پيش بيمارستانی
خدمات پيش بيمارستانی به‌منظور تأمين کمک‌های پايه اوليه و نيل به مقاصد زير طراحی شده است:
1- حفظ حيات بيماران 2- پيشگيری از آسيب بيشتر به مصدومان 3- بهبود و تسريع در بازتوانی بيماران
به اين منظور 6 اقدام اصلی به عنوان اجزای اصلی EMS در نظر گرفته می شوند و به‌طور سمبوليک به‌صورت ستاره 6 پر حيات نمايش داده شده اند.
1- تشخيص به موقع حادثه 2- گزارش به موقع آن 3- پاسخ سريع تيم EMS در واکنش به اين حادثه 4- ارائه خدمات درمانی مناسب در صحنه حادثه 5- ارائه مراقبت کافی و مناسب در حين انتقال بيمارستان 6- ارائه خدمات درمانی کامل با رساندن وی به مراکز درمانی متناسب با نوع آسيب بيماران
ارائه کنندگان خدمات EMS :
در نقاط مختلف جهان ارائه خدمات پيش بيمارستانی تحت پوشش دولت‌ها، مراکز خصوصی و.... و به روش‌های مختلف صورت می‌گيرد. انواع اين روش‌ها عبارتند از: 1- EMS دولتی:
در اين روش آمبولانسها و پرسنل EMS به‌صورت مجزا يا در کنار پايگاه‌های پليس يا آتش‌نشانی به شکل منطقه‌ای يا محلی با حمايت مالی دولتی فعاليت میکنند. (مانند ايران و...) در انگلستان اين‌‌گونه خدمات فقط در شهرهای بزرگ ارائه می‌شوند.
2- خدمات EMS در کنار پليس يا آتش‌نشانی:
در بسياری از مناطق مانند امريکا، فرانسه، آلمان و ژاپن، اولين گروه حاضر در صحنه حادثه آتش‌نشان‌ها هستند. در اين روش آمبولانسها تحت پوشش آتش‌نشانی يا پليس فعاليت میکنند و در صورت لزوم از آمبولانسها برای انتقال مصدومان به مراکز درمانی استفاده میکنند. 3- EMS داوطلبانه:
در برخی مناطق، خدمات درمانی اورژانس و انتقال بيماران برپايه استفاده از گروه‌های داوطلب شکل گرفته است.
اين گروه‌ها ممکن است با يک سرويس آتش‌نشانی داوطلبانه نيز مرتبط بوده هر دوی خدمات را ارائه نمايند. گاهی در برخی حوادث ويژه (مثلاً مسابقات ورزشی المپيک و...) تيم‌ها و گروه‌های امدادرسان داوطلبانه طراحی می‌شوند.
جمعيت صليب سرخ و هلال احمر، خدمات پيش بيمارستانی را در بسياری کشورها، به کمک داوطلبان انجام می‌دهند. 4- خدمات آمبولانس خصوصی:
در اين روش، شرکت‌های خصوصی با استخدام پرسنل و به کارگيری وسايل خود، اين خدمات را در چارچوب توافق‌نامه‌ها و قوانين دولتی و ايالتی ارائه میکنند. اين شرکت‌ها همچنين در قراردادهای مختلف، خدمات EMS را جهت مسابقات، همايش‌ها و.... فراهم می‌آورند. 5- خدمات اورژانس ترکيبی (combined)
در اين روش، خصوصيت ويژه پرسنل اين است که تمامی افراد تيم، علاوه بر خدمات EMS، خدمات پليس و آتش‌نشانی را نيز آموزش ديده و ارائه میکنند و اين وظايف را در مراکز پرجمعيت، فرودگاه‌ها و حتی شهرهای کوچک برعهده می‌گيرند. اين توانايی ويژه در پرسنل با صرف منابع و بودجه محدود، موجب میشود که در تمامی حوادث بحرانی يک تيم چند منظوره در صحنه حاضر شود.
6- خدمات EMS با پشتيبانی بيمارستانی (hospital-based)
در بسياری از مناطق، بيمارستان‌ها خود، خدمات پيش بيمارستانی را به شهر يا ساير مناطق مجاور نيازمند به خدمات EMS ارائه میکنند. نوع خدمات ارائه شده و تجهيزات آمبولانس اعزامی، به نوع خدمات تخصصی آن مرکز درمانی بستگی خواهد داشت.
انواع سيستم‌های ارائه خدمات (چند منظوره و تک منظوره): 1- سيستم‌های چند منظوره يک گروهی (single tiered): در اين سيستم‌ها، تيم‌های EMS طراحی شده و تجهيزات و امکانات آمبولانسها از يک نوع میباشد و در پاسخ به هرگونه درخواست خدمات فقط يک نوع خدمت (از نوع BLS يا ALS) ارائه میشود. 2- سيستم‌های تک منظوره چندگانه (Multi tiered): در اين روش به‌منظور ارائه خدمات مختلف، تيم‌های مختلف با سطح دانش پرسنل و تجهيزات متفاوت طراحی شده‌اند و براساس نوع حادثه و درخواست کمک، تيم ويژه آن حادثه (BLS يا ALS يا ....) در صحنه حاضر خواهند شد.
اينکه کدام روش بهتر است براساس سياستگذاری‌های محلی و ملی و نوع حوادث آن منطقه تعيين خواهد شد. برای تأثير بخشی بهتر، خدمات EMS بايد مدون، با برنامه و در سطح منطقه کاربردی باشند.
نحوه برخورد با یك شكستگی(بیمارستانی) : فلسفه کاربرد RICE
مثلا در یك شكستگى ساده مثل شكستگى قوزك پا، كه آسیب عروقی و اعصاب نداره ، اولین اقدام انجام اصول RICE هست كه شامل rest ، ice ، compression و elevation می باشد بدین صورت كه مریض می خوابد ، بانداژ جونز (ویبریل ، باند كشی ،ویبریل ، باند كشی) برایش انجام می دهیم. بعد آتل كوتاه پا برایش می گیریم. سپس در اندام elevation ایجاد می كنیم و برایش كیسه یخ مى گذاریم.
اگراصل RICE رو انجام ندهیم ، اِدِمی كه در اثر ضربه ایجاد شده باقی میمونه و فشار در اندام بالا میره. با بالا رفتن فشار ابتدا اپى درم از درم جدا میشه و پوست تاول میزنه. این تاول ها ابتدا clear هستند اما بعد خونى می شوند و پوست سیاه (نكروزه) میشه و به تدریج مریض به سمت سندرم كمپارتمان می رود. با پوست نكروزه مریض دیگر نمى توانبرای او ORIF open reduction & internal fixation) انجام داد و تنها كاری كه می شود انجام داد این است كه برای بیمار pinگذاشت و با این pinگذاری بیمار دیگر anatomic reduction ندارد. نتیجه این میشه كه بیمار بعد از چند سال ، در اثر ناسالم بودن سطح مفصلى ، دچار استئوآرتریت مفصل می شود.
پس علت اینكه انجام اصل RICE ضرورى است پیشگیرى از این وقایع است.
نوشته شده در پنج شنبه 11 / 10 / 1393برچسب:rice,فلسه ی رایس,,
اشتباه بزرگ نام قرص نهادن بر این سم آفات کشاورزی است . سم برنج قرص نیست بلکه سم است .
این قرص بیشتر در نواحی شمالی کشور ایران به منظور حفظ و نگهداری برنج در انبارها و جلوگیری از تخریب آنها توسط حشرات و همچنین دفع آفات سایر غلات انبار شده استفاده میشود
آشنایی با موثرترین روش های حفاظت از مفاصل در برابر انواع آسیب ها:
همه ما می دانیم که منظور از مفاصل محل اتصال دو استخوان است و ساختار ویژه آن به ما این امکان را می دهد که زانو، مچ دست و… را خم و راست کنیم.برای اطرفیان خود دست تکان دهیم، سر خود را به اطراف حرکت دهیم . این عملکردهای قابل توجه محصول فعالیت این بخش حساس بدن است و سلامت آن مسلما حائز اهمیت می باشد.
واکنش اورژانس کشور درباره افزایش هزینه‌های سوخت آمبولانسها
خبرگزاری تسنیم: رئیس اورژانس کشور درباره افزایش هزینه‌های سوخت بیش از 3 هزار آمبولانس، اتوبوس آمبولانس، موتورلانس و بالگردهای اورژانس توضیحاتی ارائه کرد.
امین صابری نیا در گفتوگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، درباره چگونگی تامین هزینه‌های سوخت آمبولانس‌های کشور، با توجه به افزایش حامل‌های انرژی اظهار داشت: آمبولانس‌های اورژانس کشور در گذشته نیز از سهمیه بنزین آزاد 700 تومانی استفاده می‌کردند و با افزایش این قیمت‌ها، به لیتری یک هزار تومان، باید مابه التفاوت این هزینه‌های افزایش حامل‌های انرژی را برآورد کنیم و اطلاعات و رقم مذکور را در اختیار معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت قرار دهیم تا در این زمینه راهکاری تعیین شود.
رئیس اورژانس کشور ادامه داد: در حال حاضر 3030 آمبولانس به همراه 52 اتوبوس آمبولانس، 55 موتولانس، 54 خودور فرماندهی اورژانس و در نهایت 5 بالگرد امدادی که 4 بالگرد در اجاره اورژانس کشور هستند را در خدمت داریم و مسلماً هر کدام از این وسایل حمل و نقل در ارائه خدمات اورژانسهای پیش بیمارستانی تاثیر بسزایی دارند.
در این راستا آرزو دهقانی مدیر روابط عمومی معاونت درمان وزارت بهداشت که همزمان مدیر روابط عمومی اورژانس کشور نیز است دراین باره به تسنیم گفت: پایه حقوق یک تکنسین فوریت‌های پزشکی اورژانس بالغ بر 900 هزار تومان است، بنابراین نیروهای اورژانس با توجه به سختی کار فراوانی که دارند و همچنین، کمبود نیروی انسانی که در اورژانس کشور وجود دارد، مجبور هستند شیفت‌های متعددی فعالیت کنند، بنابراین بسیار شایسته خواهد بود، هزینه مقدار افزایش هزینه‌های سوخت برای اورژانس کشور برای تقویت ناوگان امداد هوایی، ساخت پایگاه‌های اورژانس جاده ای و تجهیز آمبولانسها جایگزین شود. زیرا خودروهای امدادی دیگر نهادها از کارت و سهمیه سوخت دولتی برخوردار هستند، ولی شرایط آمبولانس‌های اورژانس به این صورت نیست و باید هزینه سوخت آمبولانسها به صورت آزاد پرداخت شود.
:اندیکاسیون های اعزام فقط موتورلانس 1. اعزام به مدارس، کلانتریها، ادارات و اماکن عمومی بعد از اخذ شرح حال و با در نظر گرفتن شرایط سنی و نوع بیماری توسط
2. موارد کنار خیابانی که بیمار به احتمال زیاد مورد اورژانس نداشته و بیشتر برای بررسی بیشتر با اورژانس تماس گرفته شده است.
3. در شرایطی که تصادف توسط دوربین مرکز کنترل ترافیک اعلام شده یا توسط دوربین آن مرکز تجمعی از افراد در یک صحنه دیده میشود، اما احتمال وجود مصدوم در آن حادثه قطعی و مشخص نیست، جهت بررسی صحنه موتور اعزام شود
4. هر تماسی که با توجه به شرایط سنی و شرح حال اخذ شده در مورد بیمار احتمال اورژانسی بودن شرایط بیمار مطرح نیست و یا موارد ناشناخته و نامعلوم (در مریضی که کاملاً هوشیار است، با توجه به سن، سابقه بیماری و شرایط بالینی بیمار) جهت بررسی بیشتر موتوراعزام شود. (اپراتور 115)5
. در شرایطی که بیمار یا همراهان وی با وجود تماس با 115 ابراز میکند که به هیچوجه حاضر به انتقال بیمار به بیمارستان نمیباشند، نسبت به اعزام کد موتور اقدام شود.
6. در حوادثی که احتمال کاذب بودن آن زیاد است از جمله آن که شماره تلفن تماس و پیگیری از فرد تماس گیرنده وجود ندارد و یا تلفن وی پاسخگو نیست که در این شرایط ترجیحاً کد موتور اعزام شود.
7. در برخی موارد استقرار که حضور یک نفر تکنسین موتورسوار کافی است، میتوان به جای آمبولانس موتورلانس اعزام نمود.
8. در مواردی که به طور مشخص فردی تحت عنوان مشتری، دائم با 115 تماس گرفته و اغلب به خاطر گرفتن فشار خون و امثال آن از خدمات اورژانس استفاده میکند.
اندیکاسیون اعزام موتور و آمبولانس با هم1
. اعزام همزمان موتور و آمبولانس در تمامی تصادفات به خصوص تصادفات با چند نفر مصدوم یا تصادفات دارای ترافیک سنگین
2. اعزام همزمان در مواقعی که کد آمبولانس در نزدیک ترین منطقه به محل حادثه یا وقوع بیماری وجود ندارد.
3. در بیماران بسیار بدحال و با شرایط 99-10 طبق پروتکل مربوطه (شامل خونریزی فعال و غیر قابل کنترل- ایست قلبی- تنفسی، شوک آنافیلاکسی و...) به منظور حضور سریع و انجام اقدامات اولیه در جهت نجات جان بیمار
4. جهت ارزیابی صحنة حادثه و تریاژ مصدومان در حوادث پرتلفات (MCI) و بحرانها
5. در مواردی که به دلیل نبود راه مناسب یا ترافیک شدید امکان حضور به موقع آمبولانس در سر صحنه حادثه امکان پذیر نیست.
6. در مواردی مثل مأموریت در مکانهای مهم و استراتژیک از قبیل وزارتخانه و یا سفارتهای مهم به منظور سریع رسیدن اورژانس
7. در موارد با احتمال زیاد شوک هیپوگلیسمیک به منظور حضور سریع بر بالین بیمار با عنایت به ارزشمند بودن زمان رسیدن در این شرایط
8. در مواردی که پرسنل آمبولانس نیاز به یک نفر نیروی کمکی داشته یا جهت کنترل صحنه و انجام برخی امور درمانی و امثال آن نیاز به کد موتور باشد.
در چه مواردی موتور اعزام نشود:1. بیماران روانی(42-10) 2. درمانگاهها3. بارش برف و باران و شرایط جوی نامناسب و یا لغزندگی معابر نکته: در تمامی موارد یاد شده مسئولیت تصمیمگیری اصلی به عهده اپراتور 115 و در موارد قید شده اپراتور 800 و در نهایت با صلاحدید آنها میباشد. 2- تقسیم بندی انواع موتورلانس و کاربری هر یک آنها در سیستم:با توجه به در نظر گرفتن شرایط فعلی شهر تهران بهتر است در داخل شهر و مراکز شلوغ از موتورهای سبک (150-125 سی سی)، در اتوبانها و بزرگراهها از موتورهای نیمه سنگین (250 سی سی) و برای استقرارها و همایشهای بسیار مهم کشوری از موتور سنگین (1000-750 سی سی) استفاده گردد.
واژه‌ای فرانسوی به معنی شستشو ، بستن جراحات و مرهم گذاری بر روی زخم است.
اصول کار
نحوه پانسمان بستگی به نوع و محل زخم داشته و به طور کلی باید اصول سترون سازی، قطع خونریزی و کاهش درد و جوشگاه زخم رعایت شود. برای اینکار معمولاً پزشک یا پرستار از گاز پانسمان، پنبه، چسب زخم، مواد ضد عفونی کننده مانند بتادین، آب اکسیژنه و محلولهای شست‌وشو مانند سرم نمکی استفاده میکند.
پانسمان برخی زخمها مانند سوختگی یا گازگرفتگی ، کمی متفاوت است.
انواع پانسمان
همه پانسمان ها سترون بوده ولی بر اساس نوع زخم و عامل ایجاد کننده آن ( مانند سوختگی) و محل زخم متفاوتند.
بانداژ
باند کش‌دار ساده
باند یا بانداژ (Bandage) نوارهای پارچه‌ای تور مانند و گاه کش‌دار که در طول و عرض‌های متفاوتی تهیه می‌شوند. به عمل بستن زخم ها در پایان کار به وسیله باندها را نیز بانداژ می گویند. بانداژ باید متناسب با نوع و محل و ابعاد محل عمل جراحی باشد تا بتواند به خوبی زخم را بپوشاند. ساده ترین مدل بانداژ از ۳عدد گاز ساده بعلاوه باند و نوار چسب تشکیل میشود.
نخستین اقدام، تلفن کردن به اورژانس پیش بیمارستانی( تلفن 115) است، زیرا آن ها برای اندازه گیری قند خون و دادن اکسیژن به بیمار دارای امکانات لازم هستند.
نکته ی مهم بعدی، انتقال بیمار به مرکز درمانی است که دارای وسایل تشخیصی و درمانی کافی و لازم باشد تا بیمار نیازمند انتقال بین بیمارستانی نگردد، مثلا بیمارستان باید دارای دستگاه سی تی اسکن باشد.
بهتر است سنجش اشباع اکسیژن از طریق پایانه های متصل شونده به بند انتهایی انگشت، برای بیمار انجام شود. اگر این وسیله در دسترس نبود، یا اشباع اکسیژن کمتر از 92% بود، باید به بیمار اگر این وسیله در دسترس نبود، یا اشباع اکسیژن کمتر از 92 درصد بود، باید به بیمار اکسیژن داد.
بسیار دیده شده است که پرسنل اورژانس یا همراهان بیمار، فشار خون او را اندازه گیری می کنند و با دیدن اعداد بالا، سریعا فشار بیمار را پایین می آورند، در صورتی که علت فشار بالا در افراد مبتلا به سکته مغزی، جبران کاهش خون رسانی است. در این بیماران فشار درون مغز بالا می رود و خون رسانی در کل مغز کاهش می یابد. بدن برای جبران این مساله، با افزایش دادن فشار خون بر مقاومت موجود غلبه می کند. به همین دلیل، کاهش دادن فشار خون به این مکانیسم هوشمندانه ی بدن آسیب رسانده و مغز را درگیر کاهش خون رسانی شدید می کند.
استفاده از داروهای خود بیمار یا دارویی جدید نیز تا قبل از تایید تشخیص، ممنوع است.
برای تشخیص دقیق، بیمار نیازمند عکسبرداری از مغز به روش سی تی اسکن است. اگر در سی تی اسکن خون ریزی وجود نداشته باشد، آسپیرین برای جلوگیری از بروز لخته ی مجدد در عروق مغزی تجویز می شود.
بیمار به مصرف 325 میلی گرم آسپیرین در روز نیاز دارد که از میزان مصرفی آسپیرین در سکته های قلبی بیشتر است.
بیماران دیابتی نیز نیازمند کنترل قند خون در محدوده ی طبیعی هستند.
در بیمارانی که دمای بدن شان بیشتر از 5/37 درجه سانتی گراد می شود، باید تب را کنترل کرد. افزایش دما با افزایش ناخوشی و مرگ بیمار همراه است.
در نظر داشته باشید تمام بیماران مبتلا به سکته مغزی مستعد بروز تشنج نیستند و نیازی به درمان با داروهای ضد تشنج ندارند، مگر این که تشنج در آن ها بروز کند یا خون ریزی مغزی داشته باشند. در این شرایط برای پیشگیری از بروز تشنج، اقدام به تجویز فنی توئین می کنند.
برای شروع غذا در این بیماران باید با رژیم مایعات شروع کرد. اگر پس از نوشیدن مایعات، علامتی از عدم تحمل غذا و بروز سرفه دیده نشد، می توان رژیم غذایی جامد را شروع کرد.
برای دادن آسپیرین می توان آن را با مربا مخلوط کرد و به بیمار داد تا قابل تحمل شود و برای بیمار، خطری در موقع بلع ایجاد نکند.
سرده‌ای از گیاهان گلدار است که دارای ۶۰ گونه متفاوت میباشد. گل‌های این گیاه به رنگ‌های بنفش، سرخ و زرد است. بسیاری از اعضای این سرده ویژگی‌ها و کاربردهای مشابهی با اعضای سرده سلوسیا دارند. گیاهِ تاج خروس باید در معرض نورِ کامل خورشید قرار بگیرد و خاکش نیز باید ماسه‌ای، زهکش و غنی باشد.
اگرچه چندین گونه در این سرده علف هرز محسوب می‌شوند، مردم در سراسر دنیا از گونه‌های این سرده به عنوان سبزی، غلات و گیاه زینتی استفاده میکنند. سرشار از مواد معدنی مانند کلسیم، پتاسیم، آهن، مس، منیزیم، فسفر و منگنز است. میزان مناسب پروتئین و لیزین موجود در این گیاه برای سلامت موها و ناخن‌ها مفید است.
گیاه تاج خروس باعث کاهش کلسترول شده و به این ترتیب خطر سکته‌ی قلبی و بیماریهای قلبی عروقی را کاهش می‌دهد. برخی گونه های تاج خروس نیز به عنوان گیاه زینتی شناخته می شوند.
خواص گیاه تاج خروس:
* به نوشته «ehealth»، تاج خروس سرشار از ویتامین B2،B3،B5،B6,A،B،K،C، فولات و ریبوفلاوین است.
* مصرف منظم آن میزان کلسترول و فشار خون را کاهش می دهد.
* سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.
* از سفیدشدن زودهنگام مو پیشگیری می کند.
* برگ های آن تقویت کننده بینایی است.
* برای رفع کم خونی موثر است.
* به سبب دارابودن خاصیت منقبض کننده، اسهال، خون ریزی بیش از حد دوران قاعدگی و و زخم دهان را درمان می کند..... ادامه در قسمت ادامه ی مطلب ..
براساس نظرسنجي که موسسه ملي تحقيقات دانشگاه شيکاگو انجام داده است، اين شغل‌ها در رديف شادترين شغل‌هاي دنيا قرار گرفته اند:
آتش نشان:
80درصد از آتش نشان‌ها از کار خود به‌شدت راضي هستند، چراکه شغل آنها همواره کمک کردن به ديگران و در بسياري از مواقع نجات جان ديگران از مرگ حتمي است.
با آنکه همه آتش‌نشانان در طول هفته با خطرات زيادي روبه‌رو هستند اما همين حس کمک به همنوع آنها را راضي‌ترين شاغلان دنيا مي‌کند.
فيزيوتراپ:
کار اين قشر از جامعه هم مستقيما با مردم و کمک به افرادي در ارتباط است که توان کمتري نسبت به ديگران دارند. آنها هم پس از حل مشکل ديگران از کار خود احساس رضايت مي‌کنند و در نتيجه از نظر خود شغل خوب و شادي دارند.
نويسنده:
هر چند بسياري از نويسندگان، نه تنها در ايران بلکه در سراسر دنيا، همواره از کم بودن دستمزدها و حقوق خود ابزار ناراحتي مي‌کنند اما حس خوب روي کاغذ آوردن ذهنيت‌ها و تفکرات شخصي براي اين افراد، شغل نويسندگي را جذاب، دوست داشتني و حتي شاد مي‌کند.
معلم:
اگر چشم خود را به روي حقوق ناچيز معلمان ببنديد و به ديگر ويژگي‌هاي معلمي به ويژه ارتباط با بچه‌ها و آموزش درس‌ها و نکات تازه به ديگران فکر کنيد، حتما معلمي را شغلي شاد و دوست‌داشتني مي‌يابيد.
هنرمند:
معمولا وقتي صحبت از روحيه لطيف مي‌شود، اولين کساني که به ذهن مي‌آيند، هنرمندان هستند. البته شادي و نشاط هم جزو لاينفک هنر است و در اين بين به‌نظر مي‌رسد مجسمه‌سازان و نقاشان از همه اقشار هنري شادتر هستند.
روانشناس:
اين قشر از جامعه وظيفه سنگين و مهمي بر دوش دارند که البته در بسياري مواقع هم شنيدن مشکلات ديگران به نظر سخت و غم‌انگيز مي‌رسد اما روانشناسان چندان اين ايده را قبول ندارند، چراکه معتقدند گذاشتن راه‌حل پيش پاي کساني که تا مرز سير شدن از زندگي هم پيش مي‌روند، بسيار لذت بخش و شادي آفرين است.
در ضمن این یه امار کلی و خارجیه ...شاید در ایران صدق نکنه ...
دکتر شیخ از مردم پولی نمی گرفت و هر کس هرچه می خواست توی صندوقی که کنار میز دکتر بود می‌انداخت و چون حق ویزیت دکتر 5 ریال تعیین شده بود ( خیلی کمتر از حق ویزیت سایر پزشکان آنزمان)، اکثر مواقع، سر فلزی نوشابه به جای پنج ری...الی داخل صندوق انداخته میشد و صدایی شبیه انداختن پول شنیده میشد.
محله ما در مشهد نزدیک کوچه دکتر شیخ است. مادرم از قول دختر دکتر شیخ تعریف می کرد که روزی متوجه شدم، پدر مشغول شستن و ضد عفونی کردن انبوه سر نوشابه های فلزی است! با تعجب گفتم: پدر بازیتان گرفته است؟ چرا سر نوشابه ها را می شورید؟ و پدر جوابی داد که اشکم را در آورد : دخترم، مردمی که مراجعه می کنند باید از سر نوشابه‌های تمیز استفاده کنند تا آلودگی را از جاهای دیگر به مطب نیاورند، این سر نوشابه‌های تمیز را آخر شب در اطراف مطب می‌ریزم تا مردمی که مراجعه می کنند از اینها که تمیز است استفاده کنند. آخر بعضی‌ها خجالت می‌کشند که چیزی داخل صندوق مطب نیاندازند. ----------------------------------------------- نقل از يك سبزي فروش :ابتدا كه دكتر در محله سرشور مطب بازكرده بود و من هنوز ايشان را نمي شناختم. هر روز قبل از رفتن به مطب نزد من مي آمد و قيمت سبزيها را يادداشت مي كرد اما خريد نمي كرد ، پس از چند روز حوصله ام سر رفت و با كمي پرخاش به او گفتم : مگر تو بازرسي كه هر روز مي آيي و وقت مرا مي گيري ؟ وي گفت : خير، من دكتر شيخ هستم و قيمت سبزيجات را براي آن مي پرسم تا ارزانترين آنها را براي بيماران خودم تجويز كنم . ------------------------------------------------ روزي مردي از دكتر سئوال مي كند: شما چرا با اين سن و خستگي ناشي از كار از موتور سيكلت استفاده مي كنيد؟ دكتر در جواب مي گويد :منزل مريضهايي كه من به عيادتشان مي روم آنقدر پيچ در پيچ است و كوچه هاي تنگ دارد كه هيچ ماشيني از آن نمي تواند عبور كند، بنابراين مجبورم با موتور به عيادتشان بروم . ------------------------------------------------- آري اين اوج عزت انساني است ، طوري زندگي كند كه حتي نام خود را هم به فراموشي بسپارد و بحدي در خدمت مردم و البته براي رضاي خالق غرق باشد و پس از مرگ احسان و عظمت كارش آشكار گردد. دكتر شيخ بيش از اينكه دكتر باشد معلمي بود كه اخلاق همراه با مهرباني و صفا را به شاگردان و مريدان مكتبش آموزش داد. درود بر این مرد خطه خراسان
تبادل لینک هوشمند برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان وبلاگ التیامو آدرس hermis.loxblog.com لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار می‌گیرد.
.jpg)
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: