وبلاگ پزشکی التیام
فوریت های پزشکی
بسیاری از ما در مواجهه با مصدومین و حوادث به شماره 115 زنگ میزنیم. بسیاری بر این باورند که این سرویس خدماتی روشی برای انتقال مصدومین به بهترین و سریعترین روش است. عده ای دیگر آنرا روشی برای انتقال مصدوم و بیماری میدانند که خودشان توانایی تداخل در شرایط بیمار را ندارند. و معدود افرادی هستند که بدلیل رایگان بودن خدمات اورژانس 115 از آن بهره میگیرند! گروهی از این سرویس خدماتی انتظار انتقال بیمار را به بیمارستان مورد نظرشان دارند. جمعی برای بررسی شرایط بیمارشان(گرفتن فشارخون و یا نوار قلب) و یا ارائه خدمات در حد نظر شخصی خود(رگ گرفتن و تجویز سرم یا دارو) با 115 تماس میگیرند! از سویی عده ای تصور میکنند پرسنل 115 مهارت و یا قدرت بدنی لازم برای انتقال هر بیماری در هر شرایطی را باید داشته باشند! اما براستی اورژانس پیش بیمارستانی چه توانائیهایی دارد و تا چه حد باید از آنها انتظار داشت؟ پیش از هر چیز بیاد داشته باشید که در طی تماس با 115 شرایط بیمار، محل حادثه و نشانی دقیق را عنوان کنید. معمولأ تیم 115 در یک امداد زمینی شامل راننده آمبولانس، تکنسین امداد و گاهی پزشک میباشد. در اغلب موارد پزشک در مرکز وجود دارد که در صورت بروز شرایط خاص از وی کمک میگیرند.درامداد هوائی از بالگرد و هواپیما برای انتقال استفاده میشود. پرسنل در این امداد بسته به وسیله مورد استفاده متفاوت می باشد. پرسنل 115 توانائی لازم جهت ارائه درمانهای اولیه و پایه ای جهت نجات بیمار در شرف مرگ را دارا میباشند. مهارت بررسی راه هوایی(انسداد و روش مطمئن باز کردن آن، بستن گردنبند طبی)، کمک به تنفس(دادن تنفس مصنوعی و اکسیژن)، کنترل گردش خون و ممانعت از خونریزی( بکمک رگ گیری، تجویز سرم، پانسمان فشاری محل خونریزی) از اقدامات پایه ای برخورد با بیمار است که تمامی پرسنل مهارت لازم را دارا میباشند. گرفتن آتل برای شکستگیها، انتقال بیماران برروی وسایلی که از بروز آسیب در ستون فقرات جلوگیری کند از دیگر مهارتهای این تیم پزشکی است. انواعی از آتل برای شکستگیهای اندامی در دسترس میباشد. برای بیماران مشکوک به آسیب ستون فقرات از پلاستیکهای فشرده و یا تخته های بلند برای انتقال استفاده میکنند. اگر بیمار فاقد علائم حیات باشد پرسنل توانائی انجام احیاء قلبی-ریوی را دارند. حتی در تعدادی از آمبولانسها پرسنل آموزش دیده اند تا بتوانند در شرایط خاص اقدام به دادن شوک قلبی و گذاشتن لوله مخصوص در نای(برقراری راه هوائی مطمئن) بکنند. انواعی از سرمهای تزریقی برای بیماران با خونریزی شدید یا در شوک در آمبولانس وجود دارد اما تصمیم گیری برای تجویز آن بعهده پرسنل و پزشک مرکز میباشد. در تعدادی از آمبولانسها امکان سنجش قند خون بصورت فوری در بالین بیمار وجود دارد. این دستگاه که بنام گلوکومتر گفته میشود در بیماران با افت هوشیاری نقش مهم و اساسی دارد. از دیگر وظایف پرسنل 115 بررسی داروها، بیماری زمینه ای و شرایط (گازگرفتگی، مواد شیمیائی و داروئی در دسترس بیمار) محل حادثه میباشد. اطلاعات جمع آوری شده شاید تنها سر نخ برای پزشکان مستقر در مرکز درمانی جهت تشخیص و درمان بیمار میباشد. بنابراین کمک به جمع آوری اطلاعات مرتبط به بیمار توصیه اکید میشود.
خدمات پيش بيمارستانی بهمنظور تأمين کمکهای پايه اوليه و نيل به مقاصد زير طراحی شده است:
1- حفظ حيات بيماران 2- پيشگيری از آسيب بيشتر به مصدومان 3- بهبود و تسريع در بازتوانی بيماران
به اين منظور 6 اقدام اصلی به عنوان اجزای اصلی EMS در نظر گرفته می شوند و بهطور سمبوليک بهصورت ستاره 6 پر حيات نمايش داده شده اند.
1- تشخيص به موقع حادثه 2- گزارش به موقع آن 3- پاسخ سريع تيم EMS در واکنش به اين حادثه 4- ارائه خدمات درمانی مناسب در صحنه حادثه 5- ارائه مراقبت کافی و مناسب در حين انتقال بيمارستان 6- ارائه خدمات درمانی کامل با رساندن وی به مراکز درمانی متناسب با نوع آسيب بيماران
ارائه کنندگان خدمات EMS :
در نقاط مختلف جهان ارائه خدمات پيش بيمارستانی تحت پوشش دولتها، مراکز خصوصی و.... و به روشهای مختلف صورت میگيرد. انواع اين روشها عبارتند از:
1- EMS دولتی:
در اين روش آمبولانسها و پرسنل EMS بهصورت مجزا يا در کنار پايگاههای پليس يا آتشنشانی به شکل منطقهای يا محلی با حمايت مالی دولتی فعاليت میکنند. (مانند ايران و...) در انگلستان اينگونه خدمات فقط در شهرهای بزرگ ارائه میشوند.
2- خدمات EMS در کنار پليس يا آتشنشانی:
در بسياری از مناطق مانند امريکا، فرانسه، آلمان و ژاپن، اولين گروه حاضر در صحنه حادثه آتشنشانها هستند. در اين روش آمبولانسها تحت پوشش آتشنشانی يا پليس فعاليت میکنند و در صورت لزوم از آمبولانسها برای انتقال مصدومان به مراکز درمانی استفاده میکنند.
3- EMS داوطلبانه:
در برخی مناطق، خدمات درمانی اورژانس و انتقال بيماران برپايه استفاده از گروههای داوطلب شکل گرفته است.
اين گروهها ممکن است با يک سرويس آتشنشانی داوطلبانه نيز مرتبط بوده هر دوی خدمات را ارائه نمايند. گاهی در برخی حوادث ويژه (مثلاً مسابقات ورزشی المپيک و...) تيمها و گروههای امدادرسان داوطلبانه طراحی میشوند.
جمعيت صليب سرخ و هلال احمر، خدمات پيش بيمارستانی را در بسياری کشورها، به کمک داوطلبان انجام میدهند.
4- خدمات آمبولانس خصوصی:
در اين روش، شرکتهای خصوصی با استخدام پرسنل و به کارگيری وسايل خود، اين خدمات را در چارچوب توافقنامهها و قوانين دولتی و ايالتی ارائه میکنند. اين شرکتها همچنين در قراردادهای مختلف، خدمات EMS را جهت مسابقات، همايشها و.... فراهم میآورند.
5- خدمات اورژانس ترکيبی (combined)
در اين روش، خصوصيت ويژه پرسنل اين است که تمامی افراد تيم، علاوه بر خدمات EMS، خدمات پليس و آتشنشانی را نيز آموزش ديده و ارائه میکنند و اين وظايف را در مراکز پرجمعيت، فرودگاهها و حتی شهرهای کوچک برعهده میگيرند. اين توانايی ويژه در پرسنل با صرف منابع و بودجه محدود، موجب میشود که در تمامی حوادث بحرانی يک تيم چند منظوره در صحنه حاضر شود.
6- خدمات EMS با پشتيبانی بيمارستانی (hospital-based)
در بسياری از مناطق، بيمارستانها خود، خدمات پيش بيمارستانی را به شهر يا ساير مناطق مجاور نيازمند به خدمات EMS ارائه میکنند. نوع خدمات ارائه شده و تجهيزات آمبولانس اعزامی، به نوع خدمات تخصصی آن مرکز درمانی بستگی خواهد داشت.
انواع سيستمهای ارائه خدمات (چند منظوره و تک منظوره):
1- سيستمهای چند منظوره يک گروهی (single tiered): در اين سيستمها، تيمهای EMS طراحی شده و تجهيزات و امکانات آمبولانسها از يک نوع میباشد و در پاسخ به هرگونه درخواست خدمات فقط يک نوع خدمت (از نوع BLS يا ALS) ارائه میشود.
2- سيستمهای تک منظوره چندگانه (Multi tiered): در اين روش بهمنظور ارائه خدمات مختلف، تيمهای مختلف با سطح دانش پرسنل و تجهيزات متفاوت طراحی شدهاند و براساس نوع حادثه و درخواست کمک، تيم ويژه آن حادثه (BLS يا ALS يا ....) در صحنه حاضر خواهند شد.
اينکه کدام روش بهتر است براساس سياستگذاریهای محلی و ملی و نوع حوادث آن منطقه تعيين خواهد شد. برای تأثير بخشی بهتر، خدمات EMS بايد مدون، با برنامه و در سطح منطقه کاربردی باشند.
Power By:
LoxBlog.Com |